Het enige wat altijd doorgaat is het redden, voeren en verzorgen van honden.
Dat houdt niet op, nee misschien is het zelfs wel erger rondom de vakantie.
Dan worden de honden weer emotieloos gedumpt.
Vandaag was ik op de shut en liepen er voor mij twee onbekende honden.
Degene die gisteren de honden gevoerd had was ook al op de lijn gekomen dat er een hond bij was.
De hond lag in de omgeving in een soort wachtershuisje. Vandaag was er dus nog een tweede hond bij, maar die kan ook uit de buurt komen. Die zag er namelijk wel erg goed uit.
Het teefje wat vandaag en gisteren gespot was is mager en haar halsband hangt losjes om haar nek.
Ze is wat schrikkerig, maar je kunt naast haar zitten en haar vervolgens aaien.
Ze eet gulzig van mijn brokken met wat blikvoer.
We zullen de aankomende dagen even afwachten of ze blijft of dat ze toch een huisje ergens heeft.
Ik vermoed alleen dat ik het antwoord wel weet........
Gisteren kwam ik tijdens mijn ritje richting het hondje wat ik dagelijks voer een schrijnend geval tegen.
Ze liep langs de weg en zag er niet uit. Ik ben niet meteen op de rem getrapt maar ben eerst gaan voeren.
Op de terugweg zag ik haar nog langs de kant van de weg lopen en net een straat induiken.
Ik ben er toch maar achteraan gegaan. Ze bleef voor een huis staan.
Ik heb haar brokken gevoerd en ben naar de mensen in de tuin gegaan.
Ze vertelde mij dat ze niet wisten van wie de hond was. Ik zei dat ik haar wel graag naar de dierenarts wilde brengen. Nou dat mocht wel.
Het hondje was ondertussen voor m'n voeten gaan liggen. Ze kon slecht eten, ik zag dat ze tanden miste.
Gisteren had ik nog even contact met de dierenarts. Hij heeft vrij tot zaterdag. Hij is ook echt niet op het eiland, dus hele ernstige spoedgevallen worden doorgestuurd naar een vervanger en zaterdag is er pas weer een spreekuur. We hebben even overlegd over deze hond en besloten het tot zaterdag aan te zien. Wel zal ik dagelijks nat voer gaan brengen omdat brokken niet ging.
Vandaag was ik er dus weer, ik zag de hond aan de andere kant van de straat lopen.
Bij een huis zag ik mensen in de tuin. Even gevraagd of dat zij wisten van wie die hond was.
Ja hoor, dat wisten ze. Van die mensen dus waar ik het gisteren aan gevraagd had.
Potverdorie en dan mag je niet boos worden. Deze mensen vertelde dat het hondje oud was en huidproblemen had en daarom niet meer in de tuin mocht.
Het liefst loop je terug naar de overkant naar het huis waar ik gisteren was. Ze hebben dus gewoon gedaan alsof ze van niks wisten. Het lot van deze hond interesseert ze niks!
Het hondje heeft nu in ieder geval lekker nat voer gegeten. Dat ging beter dan brokken. Morgen kom ik weer voeren en zaterdag haal ik haar op.
Ik heb al een vermoeden dat dit dan een enkele reis gaat worden. Emotioneel zeer zwaar belastend, maar niks doen vreet ook. Ik ga me er vast op voorbereiden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten