Gaat het nou wel regenen of niet? Kunnen we wel naar het strand of toch maar niet?
Het werd een niet.
Geeft niet, we hebben de dag anders nuttig besteed.
Er moesten nog wat voorbereidingen getroffen worden voor een boekbespreking en donderdag moet de surprise ingeleverd worden. Beide door dezelfde persoon. En betreffend persoon is niet zo van het knutselen en ook niet zo van de boekbesprekingen. Dus je raad het al, zware bevalling.
Eindresultaat, surprise is grotendeels door mij gemaakt. Ik vind het zo sneu als een kind een belabberde met desinteresse gemaakte surprise krijgt. Dan maak ik het zelf wel!
Ruim voor donderdag af, dat dan weer wel. Vraag me dan altijd af bij hoeveel gezinnen dit thuis net zo gaat? En hoeveel vaders of moeders dus uiteindelijk zelf of deels zelf maar die surprise maken?
En dan heb ik het nog niet eens over het gedicht gehad. Die maak ik al jaren voor beide kinderen.
Rijmen en dyslexie is geen combi.
Na zo'n enerverende dag was het tijd voor een broodje. Die eet ik hier nooit alleen. Ik heb altijd een hoop fans op vier poten.
Hoe zou dat toch komen dat ze altijd bij mij zitten? Zelfs Brownie weet het al. Mmm, vrees dat het toch aan mij ligt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten