Vervroegd jarig

Vorige week is niet alleen Erik terug gekomen uit Nederland, maar heeft ook zijn broer voor een ruime week weer voet op deze rots gezet.

In april was hij hier samen met oma voor de verjaardag van Maud. Nu is hij er vast voor de verjaardag van Youri. Die is 2 december jarig, maar dan kon Arno geen vrij krijgen.

Daarom is hij er nu en viert hij alvast samen met Youri zijn verjaardag.

Dat werd dus een leuk dagje naar de film, eten bij Mac donalds en eindigen bij de speelhal.

Wat een heerlijke verwenmiddag!

De mogelijkheden zijn hier wel beperkt qua activiteiten die je zou kunnen doen.

Het leven draait hier om toeristen, de stranden en lekker eten. Voor kinderen is er erg weinig vertier op het eiland.

Gelukkig hebben mijn kinderen de leeftijd dat ze dat vertier ook niet zo meer nodig hebben, maar voor jongere kinderen zou een leuke speeltuin echt een uitkomst zijn!

Sommige restaurants hebben een hele kleine playground, maar een echte grote speeltuin met schommels, glijbanen, draaimolens enzovoort is hier niet te vinden.

Ik vond vroeger de speeltuinen met de watergeulen waar je dammen in kon maken altijd geweldig.

Dat zou hier ook erg leuk zijn. Ik kan me nog indenken dat een glijbaan misschien niet handig is in de volle zon. Of je verbrand levent of je kont blijft plakken. Maar genoeg andere leuke speeltoestel items te verzinnen toch. Gat in de markt hier!

Toen Arno en Youri op stap waren, kwamen Marieke en Ricardo nog even buurten.

Ze wilden nog even afscheid komen nemen van Brownie. Door hun inspanning is deze grote lobbes nu van straat en gaat hij een goede toekomst tegemoet.

Morgen gaan zij weer terug richting Nederland en zullen we ze via de social media op de hoogte houden van het herstel van Brownie.

Nog één keer een aai en een knuffel en dan was daar het afscheid. 

Waren alle vakantiegangers maar zo begaan met de vele straathonden die Curacao rijk is! 

Brownie gaat trouwens met sprongen voor uit.

Hij komt veel om aandacht vragen en wij worden allemaal voorzien van blije likjes.

Verder weet hij al waar het krat met eten staat en hupt hij al van blijdschap als we de bakken gaan vullen. Zo mooi om te zien dat hij weer blij kan kijken en kan genieten.

Ik zal elke week een foto plaatsen om zijn herstel met jullie te delen. Het komt wel goed met deze lobbes!