Deze kunnen van grote maar ook zeker van kleinere aard zijn, als je ze maar ziet en er van geniet.
Natuurlijk weet ik dat een blog met zo'n tekst reacties oproept over ons verblijf hier.
Er zijn een hoop mensen die heel graag in onze schoenen zouden willen staan en hetzelfde avontuur zouden willen doormaken.
Juist door het schrijven van dit blog hoop ik jullie mee te kunnen laten ervaren dat je ook hier je ups en downs hebt.
Het is echt niet alleen maar rozengeur en maneschijn! Om hier te mogen wonen heb ik in Nederland heel veel achter moeten laten.
Om te beginnen heb ik mijn werk moeten opzeggen. Ik was werkzaam in de zorg. Daar vallen nu zoveel ontslagen dat ze over een paar jaar echt niet op mij zitten te wachten.
Verder hebben wij alle vrienden en familie moeten achterlaten. Natuurlijk kunnen we mailen, skypen, facebooken en noem het maar op, maar bij geboorte, ziekte of zelfs overlijden van niet directe familie kunnen wij er niet bij aanwezig zijn. Behoudens het feit dat ook voor mij even heen en weer vliegen te veel kost gaat ook het leven hier verder. Je hebt geen keus.
Of nou ja, wij hebben de keus gemaakt om met deze dilemma's te dealen. Over een paar jaar zijn we weer terug en zullen we inhalen wat we gemist hebben.
En tot die tijd zitten we hier en genieten we enorm. Oké het is hier ook helemaal niet vervelend!
We hebben prachtige stranden, zeer vriendelijke lokale inwoners, we hebben nieuwe vrienden gemaakt, kunnen vanaf hier prachtige reizen maken en hoeven zolang we hier zitten ons geen zorgen meer te maken of de treinen wel rijden als het gesneeuwd heeft. Haha.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten