Vandaag was zo'n dag dat ik dacht, ben er klaar mee!
Vanmorgen begon nog prima. Gisteren kwam een collega van Erik op de lijn die na lang wikken en wegen toe was aan een puppy. Prima, wij kennen de ingangen en hebben direct het telefoonnummer van Thea doorgegeven. Nog diezelfde avond was er al een afspraak voor de dag erna gepland.
Vandaag dus. En omdat het allemaal nieuw voor ze was zijn Erik en ik meegegaan om ze van wat raad te voorzien.
Wat een schatjes waren het weer! Ach, ach het werd ons niet makkelijk gemaakt.
Maar de keus is gevallen op een prachtig lichtbruin gespikkeld reutje wat de naam Spike gaat krijgen.
Het wordt een grote jongen aan zijn poten te zien en met zijn bijzondere tekening heeft hij wel wat weg van een Hollandse herder. Spike gaat een mooi leven tegemoet, dat is een ding wat zeker is!
Hierna mocht ik weer naar mijn vriendinnen van de UTS. Ik ben echt zo klaar met UTS!
Ik heb werkelijk in het halve jaar dat ik hier woon nog niet één keer een normaal kloppende rekening gehad. Schijnen ze niet te kunnen.
Nu ook weer, ik kreeg vorige maand een rekening van 329 gulden. Mijn abbonement kost 131 gulden per maand. Waar dat andere bedrag dan vandaan komt? Twee weken geleden was ik al eens bij mijn vriendinnen met de vraag of ze hier meer van wisten. Nee natuurlijk niet, maar ik zou er over gebeld worden.
Dat gebeurde exact 11 dagen later. Ze vertelde me dat de rekening idd niet klopte en dat ik ze alleen het gewone maandbedrag verschuldigd was. Oké prima, gaan we regelen. Nog geen twee dagen later ligt er een dreigbrief in mijn brievenbus of ik wel even heel rap die 329 wil betalen anders zouden ze me morgen afsluiten. De brief kwam trouwens zondag binnen.
Nou ja, eerst bellen dat het goed is en dan zo'n brief! Gisteren de klantenservice gebeld. Konden me ook niet helpen, ggrrrrr.
Dat werd dus vandaag met spoed er achteraan anders is er morgen geen blog.
Daar zaten we dus weer. Boekje mee, telefoon mee en wachten. Wachten tot je een ons weegt, gelukkig heb ik heel wat kilo's op voorraad.
Het is me gelukt om met alle papieren die ik mee had ze duidelijk te maken dat de fout bij hun lag, halleluja!
Kom ik thuis ligt er in de brievenbus een rekening van Aqualectra. Je voelt hem zeker al? Of ik effe een enorm bedrag bij ze kom aftikken. Neeeeeeeeee, ik wil niet meer klagen, zeuren, wachten. Ik wil gewoon eens even helemaal niks!!!
En toen was ik er klaar mee voor vandaag, dan is alles te veel en niet leuk. Ik was echt even zielig!
Want uiteraard was ik natuurlijk ook weer druk met het huishouden. Alweer stofzuigen, alweer dweilen, alweer de badkamer soppen, alweer de was doen. Ik kan nog wel even doorgaan.
Dan denk je nu vast, dan doe je dat toch is even een dagje niet? Maar hè, morgen komen mijn ouders dan moet het wel spil en span zijn. Ze moeten vooral het idee krijgen dat ik het hier helemaal in de hand heb.
Gelukkig ebte dit gevoel van alles is te veel langzaam weer weg en heb ik de dag af kunnen sluiten met een hele blije opgewekte Luna die ontzettend haar best heeft gedaan op cursus. En daar word ik dan echt weer blij van! Gelukkig maar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten