Het is hier natuurlijk een whahala wat betreft keuze aan winkels dus van te voren maar een beetje bedacht welke winkels we zouden bezoeken.
We begonnen bij de primark. Het viel me reuze mee hoe druk het er was. Toen ik er vorig jaar was stonden er nog dranghekken buiten, die waren inmiddels weg.
Er liep genoeg volk binnen, maar met een klein beetje geduld kwam je er wel. Enne sinds wij Curaçaose ingeburgerd zijn weten we wel wat geduld hebben is.
Youri was niet mee. Zijn shopmoment volgt later. Hij zag het niet zitten om mee te gaan.
Hij zag de bui al hangen. Broek uitzoeken, te klein, andere pakken, kleur toch niet leuk, terughangen, andere kleur niet meer in de juiste maat. Enz. Dan kan zo'n dag heeeeeel kang duren.
Maar nu heeft hij spijt, heel veel spijt!
Nu is Maud al een tijdje fan van One Direction. Die jongens kom je niet zo snel tegen in een winkel.
Maar Youri is fan van het vlog van Enzo Knol. Dat is een Nederlandse jongen die zijn leven filmt en dat op youtube zet. Eigenlijk als een blog, maar dan met een camera.
En jawel, wij kwamen in de primark Enzo Knol tegen.
Oei, Youri baalt! Denk dat hij de volgende keer toch maar wel mee gaat, je weet maar nooit.
Vanmiddag zijn wij nog naar een heel schattig baby'tje geweest. Een beetje verlate kraamvisite, maar om nou even over te vliegen is ook wat te gek. Klein hoor, dat is wel weer even geleden dat we zo klein in handen hadden.
Daarna naar de judo. Wat was dat leuk! En wisten maar weinig mensen dat we kwamen en de kinderen eigenlijk al helemaal niet. Die gezichten!! Haha, sommige snapten er niets van.
Hoe kon het nou dat wij hier weer ineens stonden? Er waren er ook die durfte niets te zeggen.
Andere waren heel enthousiast en direct zwaaien.
Heel leuk. Ook leuk om alle ouders te spreken.
Het grappige is dat iedereen eigenlijk al een hoop van ons weet door het blog.
Het gaat nu meer over details dan over de grote lijnen, want die weet iedereen.
De collectebus voor Thea is ook nog langs gegaan. Dank je wel iederen voor de donaties!!!
We dachten de dag te eindigen bij Frieteria, de snackbar waar we jarenlang ons patatje haalden.
Maud wilde heel graag een patatje pindasaus, want de pindasaus van deze snackbar daar tippen ze op Curacao niet aan.
De tijd vliegt om, echt waar. Maar dat geeft niets, nu kan het en nemen we het ervan.
Morgen qua bezoek en visite hebben we even een dagje rust ingebouwd.
We gaan zwemmen. Niet in zee natuurlijk, want dat doen we wel in de warme Caribische zee, maar in een zwembad met glijbanen. Dat was de wens van de kinderen, veel glijbanen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten