maandag 16 juni 2014

Nog één keertje dan

Nog één keer naar UTS, dat leek mij een strak plan.
Ben er nu al zo vaak geweest, ik ben er klaar mee.
Ik had het geweldige plan bedacht om deze week te gaan nu het wk voetbal er is.
Ik dacht dat iedereen wel voor die buis geplakt zou zitten waardoor het lekker rustig zou zijn.
Fout gedacht, of niemand interesseerde de wedstrijd Iran tegen Nigeria. Ik heb daar wel een idee bij.
Maar toen ik vanmiddag om 14.30 weer eens langs mijn vriendinnen ging was ik dus duidelijk niet de enige.
Ik had 15 mensen voor me, het hok zat bomvol!
Maar de volhouder wint, al moeten ze me naar buiten dragen!
Ik kwam er dus om mijn internet aansluiting te verhuizen en de ander die op mijn nieuwe adres staat op te zeggen.
Toen ik om 16.10 eindelijk aan de beurt was en verteld had wat ik kwam doen, werden mij al wat wazige vragen gesteld. Na 10 minuten was er nog eigenlijk niks gebeurd. Niets ingevuld, niets geregeld.
Dit wordt hem niet zag ik al ( en had ik al voorspeld!)
Ik zeg tegen m'n vriendin, kijk het kan ook makkelijker. Dan verhuizen we niks, maar zeggen we gewoon op.
Ik heb immers mijn internet op het nieuwe adres al geregeld.
Het is niet dat ik die niet wil, maar twee abbonementen is wat overdreven.
Ik heb mijn vriendinnen van UTS nog nooit zo gelukkig gezien.
Want, daar komt ie, dat kon zij niet doen! Grrrrrrrrr
Nee, ze kon het wel doorsturen, dat dan weer wel.
En dan zou ik gebeld gaan worden en kon ik mijn verhaal uitleggen.
Binnen drie dagen zei ze nog. We zullen zien.
Er zaten wel kosten aan verbonden, maar dat zit er ook aan het verhuizen van een abbonement.
Toen ik weg ging zei ze nog heel eerlijk dat dit waarschijnlijk beter was dan verhuizen. 
Met verhuizen gaat nog wel eens wat mis.
Tja, of opzeggen ook mis kan gaan kan ik nog niet zeggen. Maar ik heb zo mijn vermoedens.
Mocht alles zo waar goed gaan, dan was dit de laatste keer bij UTS. Ik zal ze nog gaan missen.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten