De isla is de olieraffinaderij op Curacao.
Er is ontzettend veel over geschreven, dus citeer en plak ik her en der om het één en ander duidelijk te maken.
In de tweede wereld oorlog was de raffinaderij van Shell en werd ingezet om schepen en onderzeeërs te voorzien van brandstof. Dit was erg lucratief en leverde Shell een behoorlijke omzet.
In 1985 werd de raffinaderij voor een symbolische gulden aan Curacao verkocht.
Sinds 1985 huurt de Venezolaanse oliereus PDVSA de raffinaderij. Het eiland ontvangt een schamele huur, de honderden miljoenen winst per jaar gaan naar Chavez’ propagandamachine.
Een belangrijke reden om de raffinaderij van de hand te doen, was onder andere dat de raffinaderij verouderd was. Eigenlijk nog steeds is! Dit leverde destijds milieuschade op en 2½ decennia later is dat alleen maar ernstiger geworden en kunnen we vandaag de dag gerust spreken van een milieumisdaad! Om een indruk te krijgen: de raffinaderij op Curaçao stoot jaarlijks 30 miljoen kilo zwaveldioxide (SO2) in de lucht. Dat is meer dan alle raffinaderijen bij elkaar in Nederland.
Wat zijn de gevolgen? In de periode 2001-2009 zat er in de lucht van de woonwijken onder de rook 100-300 μg/m3 SO2. Dit is grofweg een factor 15 hoger dan in Nederland is toegestaan. Voor de goede orde, het gaat om gemiddelden, er zijn vele dagen waarbij waardes tot ver boven de 1000 μg/m3 worden gemeten! In Nederland wordt nog slechts 2 μg/m3gemeten. Dit is niet de enige uitstoot. De raffinaderij stoot in zijn eentje minstens 1,2 miljoen kilo fijn stof uit, het voortdurend fakkelen wordt door de raffinaderij niet meeberekend. Ter vergelijking, alle raffinaderijen in Nederland bij elkaar stoten 1,7 miljoen kilo uit.Wat zijn de gevolgen voor de 20.000 mensen (incl. 6.000 kinderen, 17 scholen) die onder de rook van de raffinaderij wonen?
Regelmatige sluiting van scholen wegens stankoverlast, een grote druk op de gezondheidszorg van duizenden (veelal arme) mensen die onder de rook van de raffinaderij wonen, een asfaltmeer en jaarlijks tientallen doden –dit blijkt uit een rapport van het Nederlandse Ecorys-NEI (2005)! Het is duidelijk dat de rol van Nederland bij de verkoop van de raffinaderij een dubieuze aangelegenheid was, om maar te zwijgen over de tendentieuze ‘normen en waarden’ van minister Balkenende. Het is duidelijk dat Nederland veel voordeel heeft gehad van deze raffinaderij. De nadelen komen echter voor rekening van het milieu en de Curaçaose bevolking en dan wel met name voor Jan met de Pet en de schoolgaande kinderen.
Zoals hierboven beschreven, laat zien wat de ernst van deze fabriek is.
Natuurlijk zijn er milieu organisaties die zich er druk over maken. Er is zelfs al eens een boete opgelegd aan het bedrijf bij overschrijding van een bepaalde hoeveelheid zwavel. Maar er is nog nooit een cent betaald, heel bijzonder.
Gelukkig wonen wij niet rechtstreeks onder de rook van de Isla, maar kunnen wij hem wel regelmatig ruiken.
We ruiken hem helaas meer dan was verteld en was gehoopt. Dit maakt dat wij onze ogen open houden! Want ook deels onder deze rook wonen kan niet gezond zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten