In Nederland was dat standaard een pyamadag, hier dragen we geen pyama's veels te warm.
Hoe moet je het dan noemen? Niksdoendag dan maar.
Om 14.00 eindigde deze niksdoendag voor Maud en mij, wij hadden een afspraak bij de opticien.
Toen Maud eind mei dit jaar een bril kreeg was het advies van de opticien om na een half jaar nog eens een controle te laten doen. Mocht de sterkte dan nog hetzelfde zijn dan zou ze over mogen op lenzen.
Spannend momentje dus, maar er waren geen veranderingen. Maandag hebben we nu weer een afspraak om ons te laten informeren over lenzen.
Daarna snel door naar surfen. De laatste les van dit jaar.
Terwijl Maud op het water was heb ik wat boodschappen bij de Appie gedaan.
Omdat een eiland bevoorraad moet worden betekent dat dat als iets op is je pech hebt en je moet wachten op de nieuwe container. Vind ik normaal niet zo erg, maar met kerst toch net even anders.
Om nou een crackertje pindakaas te eten omdat ik te laat was met mijn aankopen zag ik niet zitten.
Dus vandaag maar vast ingeslagen, kan niet op tijd genoeg zijn.
Terug rijdend naar het surfen ging de telefoon.
Samira aan de lijn, ik heb je nodig. Ik heb een pup van 5 maanden van straat gehaald, mag ze bij jou?
Ja hoor, breng maar. Maar wel even vanavond na behendigheid.
Erik op de hoogte gebracht van onze nieuwe loge, daarna naar huis, eten en door naar behendigheid waar we onze laatste les hadden.
Er werd nog feestelijk afgesloten, maar wij hadden geen tijd. Er was nog iemand die zei " oké heftig hoor een fosterhondje erbij straks met al dat vuurwerk. Maar wat moeten we dan? Haar op straat laten zwerven? Dat is toch veel erger? Nee hoor, kom dan maar lekker bij ons.
Tijdens de behendigheid heeft Erik het hok vast in orde gemaakt.
En 's avonds kwam Samira haar brengen. Nog wat duf van de slaapmiddelen die ze gekregen had om haar te vangen.
Project x, in ieder geval onze derde fosterhond.
Ze heeft nog geen naam, daar mogen de kinderen zich over buigen.
Morgenochtend maar eens zien hoe ze is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten