Overwinning

Dat honden hier op straat een hard leven hebben moge duidelijk zijn, maar ook de honden die een eigenaar hebben zijn hun leven niet eens zeker.

Als je met je huisdier naar dit eiland emigreert wordt je al snel geconfronteerd met alle pillen en pipetjes die je nodig hebt om je huisdier gezond te houden.

Maar zelfs dan heb je het nog niet in de hand. Er zijn namelijk altijd gekken die zich mens noemen die jouw dier iets aan kunnen doen.

Je hebt mensen die het leuk vinden om (straat) honden express aan te rijden. Zelfs als ze de gelegenheid hebben om er om heen te rijden of af te remmen. Ik heb het één keer mogen meemaken, maar alsjeblieft nooit weer!

En dan heb je nog het type mens wat bij je inbreekt en er niet voor schroomt om daarvoor eerst je (waak) hond om zeep te helpen.

Echt het gebeurd! Eergisteren is er hier in de buurt een hond van iemand vergiftigd. Niet helemaal duidelijk is of daarna de bedoeling was om er in te breken of dat het gewoon 'voor de leuk' was.

Maar hoe dan ook is het vreselijk om je hond zo te vinden! Echt walgelijk als je een dier dit leed aandoet.

Dit is de rede waarom ik alle honden binnen heb. Natuurlijk zouden ze hun werk als waakhond uitstekend kunnen uitvoeren. Zeker Luna staat te toeteren bij elke mier die voorbij loopt.

Maar mijn honden zijn meer dan alleen waakhond, ze zijn ook onderdeel van mijn gezin en dat maakt dat ik ze liever binnen heb. Mocht men hier wat uit de tuin willen halen dan moeten ze dat maar vooral doen, dat is maar materiaal. Maar blijf van ons en onze dieren af!

Nu hebben we natuurlijk kleine Snoet. Een hond van de straat met zeer weinig vertrouwen in de mens.

Haar vastpakken was onmogelijk. Toen ze hier vorige week net was lokte we haar het hok in met wat worst. Maar deze dame is niet gek. Ik weet nog steeds niet hoe ze het doet, maar ze weet te ontsnappen. Maar zo alleen in die grote tuin met zwembad vond ik ook geen succes.

We zijn haar toen 's avonds gaan vangen door haar binnen te lokken, dan snel de deuren dicht en daarna oppakken en meenemen naar de mand. Gillen wat ze dan deed, het was net een speenvarken.

Tot gisteren. Toen waren we bezig om de deuren te sluiten en liep ze uit zich zelf al naar binnen.

Bij het optillen gilde ze niet, wauw wat een overwinning!

En vanavond? Toen liep ze uit zich zelf naar de mand! Het is toch zo gek nog niet bij ons.