En ondanks dat de boom staat, de kerstverlichting hangt en het kerstmenu deels is ingeslagen is het kerstgevoel er zeker niet.
Het is gewoon heel raar om in de warmte kerst te vieren.
Toen de kinderen afgelopen woensdag vakantie kregen voelde het ook meer als zomervakantie dan als kerstvakantie.
Nu mis ik natuurlijk de echte boom met vooral de daarbij horende geur.
Maar er is meer. Kerst is in de donkere dagen met een stukje spanning of er misschien sneeuw zal liggen. Het is buiten koud en guur, je doet vroeg de gordijnen dicht, steekt de kaarsjes aan en drinkt bij de haard een kop warme chocolademelk.
Oké, de helft hiervan is natuurlijk gewoon sentiment. Als je in Australië woont weet je niet beter dan dat kerst in de zomer valt en juli in de winter. Het is dus maar net wat je gewend bent.
Ook in Nederland kan je op dit moment niet echt spreken van guur weer. Het ene na het andere warmterecord wordt verbroken.
Maar jullie lopen niet in korte broek, net niet.
Om gewoontes in ere te houden gaan we natuurlijk wel gewoon gourmetten. De lokale kerstspecialiteit van hier is mij niet zo op het lijf geschreven. En helemaal al niet na het verhaal van het dioxineschandaal. De specialiteit van hier is namelijk gefrituurde varkensoren.
Ik zeg niks. Ze liggen al wel een tijdje in de winkel, naast de kalkoenen en de rollades.
Ik heb er geen beelden bij, of eigenlijk juist wel waardoor ik ze aan mij voorbij laat gaan.
Echt waar, volgens mij kom je na een paar jaar Curacao vegetarisch terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten