Oudjaarsdag

Een vroeg blog van mij vandaag zodat ik mij straks volledig kan richten op het feestgedruis.

Vandaag was onze eerste oudjaarsdag hier op het eiland en die was bijzonder.

Vanmorgen hadden we eerst een afspraak bij het werk van Erik.

Daar werd net als bij alle andere grote bedrijven het jaar afgesloten met een miljoenklapper.

Iedereen was uitgenodigd en er was een hapje en een drankje.

Daarna naar buiten waar we getuige waren van echt een enorme hoop herrie.

Op de weg terug hoorden we en zagen we meerdere klappers afgestoken worden.

Zo worden alle kwade geesten het jaar uitgedreven en kan er weer met een frisse moed met het nieuwe jaar gestart worden.

De topper werd dit jaar op Pietermaai afgestoken. Dit was een klapper van 2 kilometer!!

Tijdens onze pitstop bij de Albert Hein zagen we echt een enorme rij staan bij de oliebollenkraam.

Tjonge, ben ik blij dat ik zelf gebakken heb! Maar ik zie hier mogelijkheden! Ik denk dat ik volgend jaar ook ga verkopen, is big business heb ik gezien.

Respect voor de bakker, die echt midden op de dag in de volle zon oliebollen staat te bakken!

Zoals we in Nederland het eindejaarslot van de Staatsloterij kennen is hier ook zo iets vergelijkwaardigs. 

Ik weet het niet helemaal zeker, maar dacht dat de hoofdprijs hier 1 miljoen gulden is.

Is niet verkeerd natuurlijk, maar die 30 miljoen van de Staatsloterij is ook zeer welkom.

Zie hier de dames van de loterij die nog zo veel mogelijk loten proberen te verkopen.

Om 19.00 uur plaatselijke tijd hebben we nog even mee afgeteld voor het moment suprème in Nederland. Toch wel raar dat terwijl ik dit schrijf zij al in 2015 zitten.

Maar lang leve de techniek dat je overal toch een beetje bij kunt zijn.

Voor ons nog heel even geduld. We gaan straks op een heel mooi punt kijken waar we een geweldig uitzicht over Curacao hebben. Daar zullen we proosten en vuurwerk afsteken.

En dan nu voor iedereen (alvast) een liefdevol, gezond en gelukkig 2015 gewenst!!

Social media

De hoeveelheid vuurwerk die we horen is steeds meer en ook de intensiteit wordt steeds heftiger. 

Het is af en toe net een oorlogsgebied hier.

Luna krijgt gelukkig medicatie met als toetje morgenavond een extra tablet om haar rustig te houden.

Door de medicatie gaat het gelukkig wel wat beter. Tico en Storm doet het niet zo veel.

Alleen als ongeveer het huis beweegt door de enorme klap kijken ze eens op.

En dan Snoet. Die kijkt wat de andere doen. Ligt ze in de buurt van Tico, dan doet ze niks en blijft ook rustig liggen. Maar vanmiddag nam ze voorbeeld aan Luna. Die lag in het washok. 

Het was daar al aardig vol maar Snoet wilde daar ook liggen. Dan maar in de kattenbak.

Het zag er niet uit!

Op Facebook stromen de berichten binnen van zoek geraakte honden door het vuurwerk.

We hebben hier een lost and found pagina en durf te vragen. Beide pagina's worden gebruikt om zoekgeraakte en gevonden dieren op te plaatsen. En het werkt!

Het is geweldig hoe de sociale media met dit soort zaken een hulpmiddel kan zijn,

Soms is een hond kwijt en plaats men een foto van de hond. Dan wordt er gereageerd waar hij of zij mogelijk gespot is. Andersom gebeurd ook. Hond wordt in blinde paniek gezien en op foto genomen waarna de eigenaar zich meldt. Geweldig hoe de beheerders van deze pagina ook hun best doen om de zaken up to date te houden.

Ik hoop maar dat het voor onze honden nooit nodig is. Nou scheelt het wel heel erg dat die van ons voorzien zijn van een halsband met penning waar mijn telefoonnummer op staat.

De afgelopen dagen stikte het ook van de vuurwerkshows. Vuurwerk kan namelijk ook erg mooi zijn.

Ik ben ook niet tegen vuurwerk, maar die enorme knallen hoeven voor mij niet zo.

Doe mij maar van die prachtige pijlen met sterren en glitters.

Vanavond was er een XXL show. Klinkt goed en was ook goed.

Er stonden nog een aantal shows op andere locaties op het programma. Je ziet dan dat de mensen van hier er echt een avond uit van maken. Stoel mee, koelbox mee en kijken. Dan alles weer oppakken, naar de auto en op naar de volgende locatie. Zo maak je de avond wel vol.

Hebben wij niet gedaan, wij hebben het bij één show gehouden.

Lekker plakken

Na een maand op Curacao vakantie gevierd te hebben was het vandaag dan tijd om afscheid te nemen.

Oma ging vanmiddag met de blauwe vogel weer terug naar Nederland. Maar niet voor lang, het is haar zo goed bevallen dat ze in februari weer komt.

Zo komt oma de winter wel door. 

We raken er inmiddels aan gewend. Mensen ophalen en weer inleveren op Hato.

Gelukkig hebben ze niet zo lang geleden de vertrekhal volledig gerenoveerd en is hij nu voorzien van airco. Dat is toch echt een stuk aangenamer.

Nu de plek waarop we de mensen ophalen nog een beetje meer schaduw geven, dan zijn we helemaal blij. Zijn wij veeleisend? Nee hoor, maar het is daar altijd zoooooo warm!

In de namiddag zijn we richting vrienden gereden waar we een eetafspraakje hadden.

Erg gezellig en dan blijf je al snel lekker plakken.

Dan kan je er natuurlijk op wachten dat de honden binnen aan een protestactie gaan beginnen.

Gelukkig geen pies of poep, maar lekker wat slopen. Maak je de baasjes ook erg blij mee.

Nou, ze hebben mooi pech. Als het gezellig is blijf ik volgende keer gewoon weer plakken. Lekker puh!

Jongensdroom

Eindelijk, eindelijk is het dan zo ver. De vuurwerkverkoop is begonnen en daarmee ook de start van het afsteken.

Als je van vuurwerk houd is het werkelijk een walhalla hier.

Ten eerste is er van alles te koop en ten tweede hangt het er niet zo om wanneer je het afsteekt.

Geen angst dus dat je door meneer de wijkagent wordt betrapt en dat je in het nieuwe jaar mag komen vegen. Al hoe wel dat niet eens zo gek zou zijn hier, wordt het tenminste direct opgeruimd.

Ik vermoed dat de troep van het afsteken hier nog maanden zal blijven liggen.

Ik ben met Maud en Youri naar een vuurwerkwinkel geweest. Die heb je hier meer dan genoeg.

In de straat waar wij reden waren al 4 winkels. Nou ja winkels. Soms is de verkoop in een leegstaand winkelpand, soms is het in een garage en halen ze de auto's gewoon even weg en anders is het in een container langs de weg.

Je kijkt je ogen uit! Er is van alles te koop. Veel van wat er in Nederland ook verkocht wordt, maar toch ook genoeg onbekend.

Zo zag ik deze potten. Ik heb geen idee wat en hoeveel eruit komt, maar denkend aan de grote van de fonteinen die in Nederland verkocht worden zal deze het wel wat langer doen.

En deze neigt wel erg naar professioneel vuurwerk waarbij meerdere potten na elkaar afgestoken worden.

Het zijn er negen die vanzelf na elkaar worden afgevuurd.

Hier een kleine impressie van wat pijlen.

En verder stonden er heeeel veel grote dozen. Geen idee wat er in zit. Zag wel dat het een hoop geld was. Tussen de 200 en 500 gulden voor een doos waar iets van vuurwerk in zit. Mag wat kosten.

Oja, ik heb er geen foto van, maar ze verkopen hier ook kinderpakketten. Wat een giller.

In Nederland ben ik dan gewend een pakket te krijgen met sterretjes, Bengaals vuur, wat confettipoppers en trektouwtjes.

Haha, hier krijg je in je eigen rugzakje grondtollen, kleine fonteinen, sterretjes en ander klein knalwerk.

Wij hebben ook het één en ander gekocht.

Ik heb het gehouden bij siervuurwerk. Dat is meer mijn ding. Youri heeft ook wat knallers, maar mag die alleen afsteken op oudjaarsdag en dan hier niet in de tuin.

Kost hem wel wat moeite om zooooooo lang te moeten wachten.

Overwinning

Dat honden hier op straat een hard leven hebben moge duidelijk zijn, maar ook de honden die een eigenaar hebben zijn hun leven niet eens zeker.

Als je met je huisdier naar dit eiland emigreert wordt je al snel geconfronteerd met alle pillen en pipetjes die je nodig hebt om je huisdier gezond te houden.

Maar zelfs dan heb je het nog niet in de hand. Er zijn namelijk altijd gekken die zich mens noemen die jouw dier iets aan kunnen doen.

Je hebt mensen die het leuk vinden om (straat) honden express aan te rijden. Zelfs als ze de gelegenheid hebben om er om heen te rijden of af te remmen. Ik heb het één keer mogen meemaken, maar alsjeblieft nooit weer!

En dan heb je nog het type mens wat bij je inbreekt en er niet voor schroomt om daarvoor eerst je (waak) hond om zeep te helpen.

Echt het gebeurd! Eergisteren is er hier in de buurt een hond van iemand vergiftigd. Niet helemaal duidelijk is of daarna de bedoeling was om er in te breken of dat het gewoon 'voor de leuk' was.

Maar hoe dan ook is het vreselijk om je hond zo te vinden! Echt walgelijk als je een dier dit leed aandoet.

Dit is de rede waarom ik alle honden binnen heb. Natuurlijk zouden ze hun werk als waakhond uitstekend kunnen uitvoeren. Zeker Luna staat te toeteren bij elke mier die voorbij loopt.

Maar mijn honden zijn meer dan alleen waakhond, ze zijn ook onderdeel van mijn gezin en dat maakt dat ik ze liever binnen heb. Mocht men hier wat uit de tuin willen halen dan moeten ze dat maar vooral doen, dat is maar materiaal. Maar blijf van ons en onze dieren af!

Nu hebben we natuurlijk kleine Snoet. Een hond van de straat met zeer weinig vertrouwen in de mens.

Haar vastpakken was onmogelijk. Toen ze hier vorige week net was lokte we haar het hok in met wat worst. Maar deze dame is niet gek. Ik weet nog steeds niet hoe ze het doet, maar ze weet te ontsnappen. Maar zo alleen in die grote tuin met zwembad vond ik ook geen succes.

We zijn haar toen 's avonds gaan vangen door haar binnen te lokken, dan snel de deuren dicht en daarna oppakken en meenemen naar de mand. Gillen wat ze dan deed, het was net een speenvarken.

Tot gisteren. Toen waren we bezig om de deuren te sluiten en liep ze uit zich zelf al naar binnen.

Bij het optillen gilde ze niet, wauw wat een overwinning!

En vanavond? Toen liep ze uit zich zelf naar de mand! Het is toch zo gek nog niet bij ons.

Halve minuut

Vandaag tweede kerstdag. Eigenlijk een dag die hier niet zo gevierd wordt.

Net als de Amerikanen draait het meer om kerstavond en (eerste) kerstdag.

In Nederland hebben we van wel meer feestdagen een tweede variant zoals Pasen en Pinksteren.

Ook tweede pinksterdag kennen ze hier niet. Onze kids gaan die dag dan zelfs gewoon naar school.

Vanmorgen waren de supermarkten dan ook al weer open en het was er druk!! Echt niet normaal!

Ik was er alleen om een vers stokbroodje te scoren voor bij het gourmetten, maar de meeste mensen kwamen echt volle karren halen.

Gelukkig kennen ze hier ook de kassa voor max 10 artikelen, dus stond ik nog redelijk snel buiten.

Ik had er langer over gedaan een parkeerplaats te zoeken dan dat ik in de winkel was.

Vanmiddag wat voorbereiding getroffen voor het gourmetten.

In Nederland zat toen iedereen natuurlijk al aan het kerstdiner. De hele familie was bijeen, alleen wij waren er niet. Maar door een tijd te skypen waren we er toch een beetje bij.

Volgende week als het oud en nieuw is doen we weer hetzelfde.

Op het moment suprème om 24.00 in Nederland is het hier pas 19.00. Dan is het natuurlijk erg leuk om live mee te toasten op het nieuwe jaar.

Vanavond hebben we gezellig met vrienden gegourmet. We hebben een hele leuke avond gehad.

We zijn de avond geëindigd met een spel wat je kunt spelen via een app op je telefoon of iPad.

Het heet half a minute.

Een spel waarbij je met teams tegen elkaar strijd. Je krijgt telkens voor je team vijf woorden die je moet beschrijven zonder het woord of iets van het woord te benoemen. Dit doe je in 30 sec.

Hoeveel woorden er geraden zijn zoveel punten krijgt jouw team. Een beetje zoals je pictionary speelt maar dan met 5 woorden.

Echt hilarisch, vooral vanwege de manier waarop iemand soms een woord probeert uit te leggen.

Ik kan het iedereen aanraden voor als je een keer een feestje hebt!

Kleine verhuizing

Vandaag was het dan eindelijk zo ver. Onze eerste kerst op het eiland.

Was het uiteindelijk zo veel anders dan anders? Eigenlijk niet, behalve het weer dan.

Bewust of onbewust hou je toch vast aan eigen gewoontes en tradities.

Vanmorgen hadden we dan ook onze kerstbrunch. Eerst even oma opgehaald en daarna kon het feest beginnen.

In de loop van de dag kwam Youri met een helemaal uit zich zelf verzonnen plan. En het had niet eens iets met computers te maken! Hij wilde zijn kamer anders en had ook al helemaal bedacht hoe hij het wilde hebben. Ach waarom ook niet. Wat doen wij dus op eerste kerstdag? Een kleine verhuizing!

Bed werd verplaats en bureau werd omgezet. Hiervoor moest wel eerst het één en ander verwijderd worden. Ach, kon er ook wel meteen een doekje overheen.

Op één of andere manier had ik mijn eerste kerstdag toch anders voorgesteld.

Om 17.00 kwam er een berichtje dat bij een rotonde vlak bij ons in de buurt een hond zou liggen die behoorlijk mager was en mogelijk hulp nodig had.

Ook al is het kerst, of misschien wel juist omdat het kerst is kon ik niet anders dan er even naar toe rijden. Ik eet wel iets later als er een dierenleven gered kan worden.

Helaas kon ik geen hond vinden die per direct hulp nodig had. Gelukkig maar. 

Daarna ben ik alsnog aan het kerstdiner begonnen.

Nu maar eens kijken wat tweede kerstdag ons gaat brengen. Misschien heeft Maud nog verbouwingsplannen? Of krijgt Erik het op zijn heupen? We wachten het af.

Tv kijken

En zo was het ineens kerstavond. Een avond die we jarenlang gevuld hebben met de vaste traditie van het kijken naar All you need is love.

Was het niet thuis dan was het wel op het werk onder het motto 'vinden de cliënten ook leuk'!

Tissues bij de hand en lekker genieten van elk jaar weer een leuke aflevering.

Maar nu dus niet! Als het in Nederland 20.30 is, is het hier pas 15.30.

Dan ga je niet op de bank tv kijken. Daar heb je dan geen tijd voor en geen behoefte aan.

Nu heb ik ook geen tv aansluiting hier. Kan wel, dat is bij dezelfde firma als waar mijn internet vandaan komt.

Nou als er net zoveel tv storingen zijn als internetstoringen dan heb ik weinig beeld. Laat dus maar, geen zin om bij mijn vriendinnen van UTS op de koffie te gaan.

Waar we hier ook tegenaan lopen is dat je veel programma's op de voor iedereen bekende reguliere manier niet kunt terug kijken.

Iedereen kent wel 'uitzending gemist' of 'RTL xl' of noem maar op, maar dat gaat niet.

Bij veel programma's krijgen we in beeld dat het programma niet mag worden bekeken in het land waar ik mij bevind.

Kijk ik hier dan helemaal geen tv? Ja wel hoor! Sinds een half jaar bestaat de app 'NL ziet'.

Is wel een betaalde app waar ik maandelijks €7,95 voor betaal, maar dat is altijd nog minder dan een aansluiting hier via UTS.

Via deze app kan ik op mijn iPad eigenlijk alles terug kijken. Van Ned. 1,2 en 3 tot SBS 6. 

En wat nog meer erg prettig is, is dat ik kijk op het moment dat het mij uitkomt en dat is hier dan toch 's avonds. Heerlijk dat hetgeen wat voor mij overdag geweest is toch nog 's avonds of de volgende dag alsnog te bekijken is. Zo blijven we van alles op de hoogte en heb je lekker je ontspanningsmomentje. Straks dus maar eens even kijken of all you need als geplaatst is.

Fijne kerstdagen allemaal!

Grote stappen

Vandaag werden we op ons wenken bediend wat betreft de donkere dagen voor kerst.

Ik denk dat ze daarboven ook mijn blog lezen, want het was vandaag geheel bewolkt, donkere buien en veel regen.

Helemaal niet erg hoor, want hierdoor is de temperatuur ook vaak veel aangenamer.

Voor Erik was het wat minder. Die mocht vandaag weer eens aan de bak om de deepwell te maken.

Opnieuw was een stuk van de slang gescheurd en nu werd besloten de gehele slang te vervangen.

Dat is dus 50 meter slang er eerst uithalen, dan de nieuwe slang aansluiten op de pomp en vervolgens weer met alle voorzichtigheid de boel weer laten zakken.

Zwaar werk en als het nat is ook niet echt het leukste werk. Maar wel fijn als alles het weer doet, dan hoeven we de planten niet meer met de hand water te geven.

Onderwijl werden er grote stappen in de tuin gemaakt. Niet door Erik, maar door Snoet.

Het gaat ontzettend goed met het kleine ding. Het kleine ding blijkt namelijk best een pittige tante te zijn.

Ze is dikke vrienden met Luna en Tico. In Luna ziet ze een beetje een moeder en met Tico kan je heerlijk spelen.

Alles wat Tico en Luna doen doet zij ook. Mmm, ook de verkeerde dingen worden doorgegeven.

Snoet zit dus ook al buiten op de bank, heeft al een slipper gemolesteerd en weer hoe de vuilnisbak werkt. Ze krijgt een fantastische opvoeding van onze ex straathonden.

Wij leren haar dan de rest aan zoals dat mensen niet eng zijn, dat je niet achter katten aan mag jagen en dat je dus niet op de bank mag. Ben benieuwd naar wie ze beter luistert, naar haar mensenvrienden of haar hondenvrienden. 

Lekker laat

Terwijl ik dit blog schrijf is het al behoorlijk laat. Om precies te zijn is het nu 1.30, maar ja ik wil mijn vaste lezers natuurlijk niet teleurstellen dus toch maar even een klein blogje dan.

Waarom ben ik namelijk zo laat? We zijn vanavond bij de show van Najib Amhali geweest.

Op het kaartje stond deuren open om 19.30, show start om 20.30. 

Uiteindelijk was het deuren open om 19.40, show start om 21.20.

Er was namelijk een enorme file ontstaan doordat het landhuis waar de show gehouden werd maar via één toegangsweg benaderd kon worden. 

Dat geeft dan niks, er werd wel even gewacht. Doordat hier de kaartjes uitgegeven worden zonder stoelnummer, wilden wij niet te laat zijn. Het is zo jammer als je achterin zit.

Om 19.20 waren wij er dus. Het was even wachten, maar dan heb je ook wat!

Wat kan die man kletsen! Er is er ook altijd maar één die grappen over Turken en Marokkanen mag maken en dat is hij.

Maar ondanks zijn grappen en grollen heeft geeft hij ook altijd een boodschap mee. Mooi vind ik dat.

Omdat iedereen natuurlijk wist dat hier weg komen nog wel eens een hele tijd zou kunnen duren, werd het bij het einde een run naar de deur en door naar de parkeerplaats.

Het was weer Nederland op z'n breedst. Mensen die elkaar geen centimeter gunden en elkaar klem reden om maar voor te zijn. Ik kreeg weer even een flashback naar de Nederlandse snelwegen, daar leek het aardig op.

Ons kon dit de avond niet bederven, dan maar iets later thuis. Wij hebben in ieder geval genoten.

Dumpmaand

Het is alweer even geleden dat mij verteld werd dat er in de maand december veel honden gedumpt zouden worden.

Op mijn vraag waarom dan kreeg ik als antwoord dat in december de tuinen opgeschoond worden in verband met de kerstversieringen en als er pups of honden in lopen die je niet meer wilt dan dump je die gewoon.

Dan denk ik nog in mijn naïviteit dat het toch zo erg niet zal zijn, maar jawel zo erg is het dus wel!

Wij hadden eerst het idee om onze fosterplek even open te houden omdat we mogelijk onze handen vol zouden hebben aan onze eigen honden tijdens oud en nieuw. Maar juist in december zijn alle fosters meer dan nodig.

Zie hier alleen de "oogst" van vandaag.

De twee pups van de eerste foto werden langs de weg gedumpt. Een stel wat langs reed zag het gebeuren. Een kind kwam uit de auto en gooide een zak leeg waar deze pups uit rolden.

Wat voor opvoeding geef je een kind dan mee? Ik kan dat geen opvoeden meer noemen!

En telkens maar weer de vraag wie kan ze opvangen, waar kunnen ze heen?

Alles zit vol, de stichtingen met hun fosters en het asiel.

En dit zijn dan nog de pups die gevonden worden. Hoeveel zullen er niet ergens rond lopen of al dood liggen omdat niemand ze vond?

Ook las ik een bericht van iemand die dat ook uit verbazing dan wel boosheid plaatste. Zij vertelde een verhaal waar haar tuinman mee kwam. Die man was namelijk gevraagd als hij toch het tuinafval ergens dumpte hij de hond dan ook ergens wilde dumpen. Ze wilden hem niet meer.

De tuinman heeft dat geweigerd, maar je kan natuurlijk op je vingers uittellen dat er vast wel een keer iemand is die dit wel voor deze persoon wil doen.

Ik schaam me dood dat ik ook mens ben, hoe kan een mens toch tot dit soort dingen in staat zijn?

En zelfs hun kinderen hierin betrekken? Echt, om hier verandering in te brengen is praten op scholen niet voldoende. Zware straffen zullen beter helpen. Maar daarvoor zal eerst de wet aangepast moeten worden. Na de onafhankelijkheid op 10-10-2010 zijn ze wat wetten vergeten mee te nemen waaronder de wet die dierenmishandeling strafbaar stelt. Als dit al ruim 4 jaar geen prioriteit heeft zal het ook nog wel even duren voordat deze wet behandeld gaat worden. Tot die tijd zullen er nog vele honden en katten gedumpt worden en zullen wij ons hart open blijven houden om verschoppelingen op te vangen.

Het blijft raar

De kerstdagen komen steeds dichterbij. Nog even en dan is het zo ver.

En ondanks dat de boom staat, de kerstverlichting hangt en het kerstmenu deels is ingeslagen is het kerstgevoel er zeker niet.

Het is gewoon heel raar om in de warmte kerst te vieren.

Toen de kinderen afgelopen woensdag vakantie kregen voelde het ook meer als zomervakantie dan als kerstvakantie.

Nu mis ik natuurlijk de echte boom met vooral de daarbij horende geur.

Maar er is meer. Kerst is in de donkere dagen met een stukje spanning of er misschien sneeuw zal liggen. Het is buiten koud en guur, je doet vroeg de gordijnen dicht, steekt de kaarsjes aan en drinkt bij de haard een kop warme chocolademelk.

Oké, de helft hiervan is natuurlijk gewoon sentiment. Als je in Australië woont weet je niet beter dan dat kerst in de zomer valt en juli in de winter. Het is dus maar net wat je gewend bent.

Ook in Nederland kan je op dit moment niet echt spreken van guur weer. Het ene na het andere warmterecord wordt verbroken. 

Maar jullie lopen niet in korte broek, net niet.

Om gewoontes in ere te houden gaan we natuurlijk wel gewoon gourmetten. De lokale kerstspecialiteit van hier is mij niet zo op het lijf geschreven. En helemaal al niet na het verhaal van het dioxineschandaal. De specialiteit van hier is namelijk gefrituurde varkensoren. 

Ik zeg niks. Ze liggen al wel een tijdje in de winkel, naast de kalkoenen en de rollades. 

Ik heb er geen beelden bij, of eigenlijk juist wel waardoor ik ze aan mij voorbij laat gaan.

Echt waar, volgens mij kom je na een paar jaar Curacao vegetarisch terug.

Wat gaat ze doen?

Het kleine ding heeft de nacht goed doorstaan.

Er is hier nog een kleine strijd gaande welke naam ze moet krijgen. Youri wil graag Snoet en je zou bijna zeggen uiteraard is Maud het daar niet mee eens.

Het kleine ding trekt zich daar niks van aan en is op ontdekking gegaan.

Vanmorgen wilde ze het hok nog niet uit, maar in de loop van de dag kwam daar verandering in en werd de omgeving wat schichtig bekeken.

Tico en Luna vinden het allebei reuze interessant en komen ook regelmatig even bij Snoet kijken.

Storm trekt zich er niks van aan en houdt zich aan zijn eigen programma. 

Wel even snuffelen, maar daarna snel weer rondjes rennen op zoek naar leguanen of ander kruipend spul.

We zijn nu zo ver dat ze zich af en toe laat aanraken en heel even laat aaien.

Als je tegen haar praat kwispelt ze heel enthousiast. 

Binnen komen is net als bij Brownie heel eng. Even naar binnen, maar zodra wij bewegen snel weer naar buiten.

We hadden haar vanavond ook weer keurig met brokjes haar hok in gelokt.

Terwijl ik dit blog lag te schrijven hoor ik haar piepen. Toch maar even kijken, zie ik haar staan voor de deur! Heeft ze zich dus op één of andere manier uit het hok weten te manoeuvreren!

Best knap, maar niet handig. Zo 's avonds laat om 24.00 uur heb ik daar ook geen oplossing meer voor. Heb nog overwogen haar in de bench te doen, maar weet dat dit een drama zal worden.

Ze laat zich ten eerste al niet pakken en ten tweede is ze opsluiten helemaal niet gewend, dat wordt dus een jankpartij.

Ze loopt nu dus los in de tuin. Ik hoop maar dat het goed gaat en er niet ergens een heel ienieminie gaatje zit waar ze uit kan. Luna heeft dat eventuele gat nooit gevonden en dat is ook zo'n uitbreekster, dus dat geeft de mens weer moed. Nu maar slapen en zien wat ik morgenochtend aantref. Spannend is het wel.

Project x

Vandaag was de allereerste dag kerstvakantie. Traditioneel doen we dan lekker helemaal niks.

In Nederland was dat standaard een pyamadag, hier dragen we geen pyama's veels te warm.

Hoe moet je het dan noemen? Niksdoendag dan maar.

Om 14.00 eindigde deze niksdoendag voor Maud en mij, wij hadden een afspraak bij de opticien.

Toen Maud eind mei dit jaar een bril kreeg was het advies van de opticien om na een half jaar nog eens een controle te laten doen. Mocht de sterkte dan nog hetzelfde zijn dan zou ze over mogen op lenzen.

Spannend momentje dus, maar er waren geen veranderingen. Maandag hebben we nu weer een afspraak om ons te laten informeren over lenzen. 

Daarna snel door naar surfen. De laatste les van dit jaar.

Terwijl Maud op het water was heb ik wat boodschappen bij de Appie gedaan.

Omdat een eiland bevoorraad moet worden betekent dat dat als iets op is je pech hebt en je moet wachten op de nieuwe container. Vind ik normaal niet zo erg, maar met kerst toch net even anders.

Om nou een crackertje pindakaas te eten omdat ik te laat was met mijn aankopen zag ik niet zitten.

Dus vandaag maar vast ingeslagen, kan niet op tijd genoeg zijn.

Terug rijdend naar het surfen ging de telefoon.

Samira aan de lijn, ik heb je nodig. Ik heb een pup van 5 maanden van straat gehaald, mag ze bij jou?

Ja hoor, breng maar. Maar wel even vanavond na behendigheid.

Erik op de hoogte gebracht van onze nieuwe loge, daarna naar huis, eten en door naar behendigheid waar we onze laatste les hadden.

Er werd nog feestelijk afgesloten, maar wij hadden geen tijd. Er was nog iemand die zei " oké heftig hoor een fosterhondje erbij straks met al dat vuurwerk. Maar wat moeten we dan? Haar op straat laten zwerven? Dat is toch veel erger? Nee hoor, kom dan maar lekker bij ons.

Tijdens de behendigheid heeft Erik het hok vast in orde gemaakt.

En 's avonds kwam Samira haar brengen. Nog wat duf van de slaapmiddelen die ze gekregen had om haar te vangen. 

Project x, in ieder geval onze derde fosterhond.

Ze heeft nog geen naam, daar mogen de kinderen zich over buigen.

Morgenochtend maar eens zien hoe ze is.

Genoten

Gisteravond hebben we genoten van het kerstfeest op school.

Met alle eerlijkheid kan ik stellen dat ik nog nooit zo'n leuk kerstfeest heb gehad.

Was het dan zo bijzonder? Nee, dat ook weer niet, maar het was heel ongedwongen en gezellig.

Ik kan mij van mijn jeugd herinneren dat ik kerstfeest altijd geweldig vond.

De hele school vol met kaarsjes en lichtjes. Dan kwam je 's avonds in het donker in je mooiste jurk naar school om kerst te vieren. Dit werd dan gedaan met een kerstdiner en wat acts.

Helaas zaten onze kinderen op een school waar kerst heel formeel gevierd werd. Wat mij betreft te formeel en tevens ook altijd hetzelfde. Het werd zelfs in een kerk gevierd met alle toeters en bellen qua zang erom heen. Ieder in zijn waarde latend, maar naar de kerk gaan vind ik meer passen in iemands eigen tijd.

Hoe blij was ik dan ook om te horen dat hier kerst gevierd werd met een kerstdiner midden op het plein. Dat kan hier natuurlijk lekker buiten dus gebeurd dat ook.

Alle ouders werd gevraagd wat te maken. En aan alle kinderen werd gevraagd een kado mee te nemen.

Er werd aan beiden goed gehoor gegeven.

De kerstkadootjes werden vandaag opgehaald door een DJ van Dolfijn FM. Een radiozender vergelijkbaar met radio 538.

Zij hebben elk jaar de actie; voor ieder kind een kerstkado. 

Met hun inzamelingen worden alle kinderen in het weeshuis, in instellingen en in de arme wijken voorzien van een kado. Een geweldig initiatief wat elk jaar een hoop kado's opleverd.

Erg leuk dat school ook mee deed en hierdoor de kinderen bewust maakt dat er hier op het eiland echte armoede bestaat. Nou vind ik dat school daar toch al goed mee bezig is!

We hebben natuurlijk ook ons bezoekje aan de voedselbank gehad en we hebben onlangs ook een schoenendoos ingeleverd.

In totaal zijn er 161 pakjes naar dolfijn fm gebracht.

Na het kerstfeest op de school van Youri gingen we naar de overkant naar de school van Maud.

Daar waren we getuige van de kersttalenten show.

Ook erg leuk, lekker buiten en erg gezellig. En wat een talent loopt er rond op school!

Van één van de acts heb ik hier een filmpje. Voor de liefhebbers. 

http://youtu.be/gH7XPbv2epU

En dan nu is het voor onze kinderen kerstvakantie! Heerlijk, 2,5 week geen wekker om 6.20. 

We gaan er met volle teugen van genieten. 

Lekker Nederlands

Emigreren naar Curacao wordt wel eens gekscherend emigreren voor Dummies genoemd.

Het is ook zeker waar dat integreren in een land waar dezelfde taal wordt gesproken een stuk makkelijker gaat dan dat we met z'n vieren Chinees hadden moeten leren.

Natuurlijk zijn er cultuurverschillen en een groot klimaatverschil. Maar ik ben soms zo blij dat het toch een klein stukje Nederland lijkt!

Als ik trek heb in iets heel specifieks Nederlands dan ga ik naar de Albert Hein, geheid dat ze het daar hebben.

Maar ik word van nog veel meer Nederlandse dingen blij. Zo komt volgende week maandag Najib Amhali hier op het eiland een show geven. Hoe gaaf is dat! En ik heb er niets eens voor in mijn slaapzak bij een verkooppunt hoeven liggen. Gelukkig maar, want een slaapzak is hier toch echt veels te warm!  Kaartjes zijn er genoeg en zijn nu zelfs nog te koop.

En ook alle Nederlandse topfilms worden hier gedraaid. Ik kan dan ook niet wachten tot 1 januari!

Het is erg fijn dat wat je in Nederland zou doen (een keer naar de bios of naar een show) hier ook gewoon kan.

Blijven we toch een beetje bij van wat er allemaal in Nederland draait en speelt.

Lijkt het tenminste niet of dat we van een andere planeet komen bij terugkomst.

Ik moet toch minstens mee kunnen praten over het drankprobleem van Claire (Gooise vrouwen) en de grappen van Nijib. We hebben dus voor beide kaartjes! Jeeyyy, zin in!

Vuurwerk

Qua feestdagen kunnen ze er hier wel wat van.

Een paar dagen eerder liet ik jullie de feestverlichting al zien.

Nou, de eerste vuurwerkshow is ook al geweest. Er zullen er nog vele volgen.

Dit is lijst 1. Er is ook nog een lijst 2. We zullen ons niet snel vervelen hier.

Voordat het echt oud en nieuw is duurt nog wel even, maar toch hier vast wat wetenswaardigheden en leuke info.

Er staan hier langs de weg containers van waaruit het vuurwerk straks verkocht gaat worden.

Niks geen regels met bunkers voor opslag van vuurwerk en zo veel kilometer buiten de woongrens.

Oja de meeste van die containers staan er gewoon het hele jaar door alleen vanaf 28 december zijn ze weer een paar dagen open.

Even een paar weetjes. Vorig jaar zijn er 29 veertig voets containers met vuurwerk op het eiland afgeleverd. In deze containers zaten 20.756 dozen vuurwerk goed voor 426.965 kilo vuurwerk!

Dat is enorm gezien het aantal inwoners op het eiland.

Na aankomst in de container gaat het naar het kruithuis vanwaar het later weer naar de containertjes gaat.

Een veel verkocht stukje vuurwerk zijn de pagara's. Dat is zo'n Chinese rol met tig klappers.

Ik heb hier al advertenties gezien van een half miljoen en zelfs een miljoen klapper! Niet normaal toch.

Bedrijven sluiten hun jaar af door op de laatste werkdag van het jaar met de werknemers midden op de weg zo'n pagara's af te steken en daarna te gaan feesten.

Voor de honden is deze tijd een hel. Ze weten niet waar ze het zoeken moeten.

Er zullen er vele uit stress uit tuinen ontsnappen en in hun paniek over de straat rennen. Ik hoef niet te vertellen hoe dat eindigt.

Ook gebeurt het dat honden die in de tuin aan een ketting gehouden worden in paniek raken en zich per ongeluk ophangen. Dus ja, vuurwerk is prachtig, maar helaas geeft het ook heel veel leed.

I- animal probeert de mensen er van bewust te maken dat vuurwerk niet leuk is voor huisdieren.

Ze schrijven stukjes in kranten en hangen billboards op.

Wij zullen in ieder geval tegen die tijd goed voor onze honden zorgen en hopen maar dat het voor hun te doen is. 

De mindere kant

Al hoewel ik over het algemeen heel positief schrijf gebeurd er ook wel eens iets minder positiefs.

Dat mocht Maud afgelopen week ervaren.

Maud is een heel sociaal kind wat makkelijk contact legt en dus ook makkelijk in een groep ligt.

Toen we vorig jaar midden in het schooljaar arriveerden had zij er totaal geen moeite mee om haar plekje binnen de groep te vinden.

Dit is de vriendengroep nu.

Ze voelde zich meer dan welkom. Nu is het natuurlijk ook zo dat de kinderen op deze scholen heel vaak kinderen zien komen en zien gaan.

Ze zeggen dat deze kinderen later als volwassenen makkelijke mensen worden die flexibel zijn en snel contacten maken.

Dat zal allemaal best, maar daar had Maud vrijdag geen boodschap aan.

Ze hoorde dat één van haar beste vriendinnen aan het eind van dit schooljaar definitief vertrekt.

Van een ander meisje is het nog niet zeker of dat ze blijft of gaat en ook van haar vriendje is het nog onzeker.

Dat maakte haar verdrietig. Ze had het gevoel alleen over te blijven nu alle leuke mensen weg gingen. Zeker omdat ze juist met deze kinderen dezelfde lessen volgt.

Natuurlijk blijven er wel kinderen over uit andere klassen, maar dat is toch anders.

Dit is dan echt even het mindere deel van zo'n expatperiode. Het voortdurend afscheid nemen van mensen met wie je het juist goed kan vinden.

Voor Maud is het na dit schooljaar nog maar één jaartje en voor haar staat vast dat ze daarna in Nederland gaat studeren. 

Het is helaas één van de mindere aspecten waar je mee geconfronteerd wordt, maar waar je wel doorheen moet.

Ik ben er van overtuigd dat ook Maud in haar laatste jaar haar draai wel weer vindt, maar daar heeft ze nu nog even geen boodschap aan.

Feestelijk verlicht

Het kan je bijna niet ontgaan als je door Curacao rijdt, we gaan richting kerst.

Op ontzettend veel plekken zie je mooi verlichte huizen, maar ook bedrijven hebben er energie in gestoken. Letterlijk en figuurlijk dan. Aqualectra kan er wel om lachen.

Vandaag waren we 's avonds in het centrum en kwamen een paar mooie kunstwerken tegen.

Om jullie ook te kunnen laten meegenieten hebben we ze even op foto gezet.

De binnenkant van een rotonde

De pontjesbrug

Ook de pontjesbrug maar nu terwijl we erop lopen

Een kerstboom van grote verlichte ballen op een plein.

In elke straat een ander figuurtje boven de lantaarnpalen.

Het blijft een raar idee dat kerst dadelijk gevierd gaat worden in een korte broek, maar qua lichtjes komen we toch goed in de sfeer.