Mug en zo(oi)

Voordat het idee ontstaat dat wij het hier echt alleen maar reuze goed hebben (oké, dat is voor een groot deel ook wel waar), wil ik het ook hebben over iets minder leuks!

Gisteren had ik het al over de wind. Die kan soms hinderlijk zijn, maar is wel heel welkom.

Er is ook echt iets waar we hier allemaal een hekel aan hebben; MUGGEN!

En die zijn er echt in grote getalen.

Niet alleen in de avond, ja dan wel het meest, maar ook overdag.

Deze muggen kunnen Denque overbrengen, of te wel knokkelkoorts.

Dit is een soort heftige griep met koorts, gewrichtspijn en algehele malaise.

Niet fijn dus. 

De eerst keer dat wij naar Curacao gingen dachten wij heel slim te zijn en alvast in Nederland onze antimug spulletjes te kopen. De duurste fles Deed werd ons aangesmeerd. Weinig voor veel.

In Curacao lachen ze je uit met je flesje Deed. Er zit amper echt werkende deed in en het is ook zo op.

Hier doen ze het met het grote werk. Het percentage Deed in deze flessen is wel 25%!

Dat is in Nederland niet te krijgen.

Je koopt hier spuitbussen waarmee je je rondom kunt inspuiten. Op je huid, op je kleren, op de deur, het maakt allemaal niet uit hier. Als je maar niet gestoken wordt. 

Nu is dat vrijwel onmogelijk hoor, maar je kunt het wel verminderen.

Elke toerist die net op het eiland is wordt niet alleen herkent aan zijn witte beentjes, maar ook aan die grote rode muggenbulten op die witte beentjes ;-)

Poes is alweer een aantal dagen terug in ons midden. Daar genieten we allen natuurlijk enorm van en we zijn dan ook als de dood dat ze er weer vandoor gaat. We houden haar angstvallig binnen wat ons redelijk veel moeite kost. Hier leef je buiten met de deuren open.

Poes is het daar niet altijd mee eens.

Vanmorgen zagen we ook hoe poes zich de afgelopen 10 dagen heeft gevoed.

Door de grote shutters passen vogeltjes die dan ook vrolijk in en uit vliegen.

Mmm, de eerste paar keren toen ze dat deden was er nog geen kat, nu wel.