Die was immers onderweg en zou deze week binnen komen.
Helaas, dat feest gaat niet door!
Vandaag belden we met het verhuisbedrijf hier op het eiland om te vragen hoe en wat verder.
Blijkt de container op een ander schip te staan! Deze gaat eerst naar Colombia.
Daar wordt onze container overgezet en dan naar Curacao verscheept.
Verwachte aankomstdag nu is 11 februari. Dan nog inklaren door de douane, maakt dat we hier nog wel even zitten.
Dat is wel een teleurstelling voor iedereen, maar ja wat doen we eraan? Niets!
Ook fijn dat ze er zelf even over bellen toch? Bijzonder hoor, het interesseert ze bar weinig.
En dat terwijl het voor ons nogal wat geregel opleverd. Wij hebben bijvoorbeeld onze tijdelijke woning tot 14 februari. Dat was precies de termijn van 6 weken. Nu moeten we dat verlengen.
Ik hoop dat dit kan, anders moeten we voor die paar dagen nog verkassen ook.
Morgen ga ik er achter aan, wordt vervolgd.
Wat verder vooral voor de kinderen nog een teleurstelling is, is dat Erik nog niet terug is.
Wie het nieuws gevolgd heeft, weet waar hij zit.
Morgenmiddag komt hij terug, volgende week gaat hij weer verder met deze zaak.
Dat is voor de kinderen wel wennen. We waren wel gewend dat Erik een dag of 3 weg was.
Nu is dat morgen 6 dagen en volgende week weer een aantal.
Er waren nog meer tranen vandaag. We zagen een doodgereden hond langs de weg.
Dat is hier vrij normaal, maar voor ons vrij shokerend!
De eilandbewoners hebben honden als waakhond. Deze leven eigenlijk alleen in de tuin.
Als de eigenaar 's morgens naar het werk gaat, laat hij het hek open en dwalen de honden op straat.
Dan gebeurd het regelmatig dat ze worden aangereden, dat kan ook niet anders.
Het feit dat een hond een eigenaar heeft zegt hier niets of er wel goed voor zo'n beestje gezorgd wordt.
Soms lopen ze dus los, maar er zijn er ook die de hele dag aan een ketting in de zon liggen. Dat is ook niets.
Honden die los lopen gaan dwalen, raken hun huis kwijt of gaan op zoek naar eten en zo hebben ze hier op Curacao zwerfhonden.
Vooral Youri trekt zich het lot van deze beestjes erg aan.
Hij was dan ook erg verdrietig bij het zien van de aangereden hond.
Ik heb Youri uitgelegd dat wij dit niet kunnen voorkomen, maar wel door ons in te zetten voor Carf (Curacao animal right foundation) ons steentje kunnen bijdragen.
Laten we ons vooral richten op wat nog wel te redden is!
Morgen maar weer een dag met minder tranen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten