In mijn achterhoofd speelde toch die enorme ramp met het Maleisiëse toestel mee.
Moest ik mijn blog uitstellen? Door laten gaan?
Ik heb voor het laatste gekozen, mede doordat de inzameling ook alweer even geleden was en iedereen ontzettend nieuwsgierig was naar de eindstand.
Maar dat zegt natuurlijk niet dat die ramp mij niets doet!
We hadden eergisteren al het drama hier op Hato waarbij onschuldige gewonden vielen.
Ook allemaal mensen die zich hadden voorgenomen heerlijk te gaan genieten van hun welverdiende vakantie.
De mensen in het gecrashte toestel hadden dezelfde plannen. Genieten, ontspannen, bijkomen en nieuwe energie opdoen.
De getallen van het aantal doden krijgen gezichten. Foto's op internet van omgekomen gezinnen en nabestaanden die hun verhaal doen over de slachtoffers.
Het is onwerkelijk wat er is gebeurd, maar wel de realiteit.
Vooruit kijkend en denkend wil ik eigenlijk nog niet nadenken over de gevolgen hiervan.
Wat als dit toestel inderdaad uit de lucht geschoten is? Wie is hier verantwoordelijk voor?
Wat zijn de gevolgen hiervan? Komen er sancties? Zo wie zo zal er een beschuldigend vingertje gewezen gaan worden. Als dit maar wel naar de juiste gebeurd! Ik denk zelf dat de gevolgen drastisch zullen zijn als er geen juiste conclusies getrokken gaan worden.
Ik wacht het nog maar even af.
Onderwijl geniet ik van mijn nieuwe onderkomen, maar beseffend dat het leven heel betrekkelijk kan zijn! Carpe Diem!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten