Lekkere trek

Het is hier op Curacao best nog een heel karwei om de zelfde kledingmaat te behouden.

Er is zo veel te vinden op het gebied van eten en dan vooral snacks en vettigheid.

Om maar wat te noemen, er zijn hier op het eiland 35 fastfood restaurants!

We hebben de mc donalds, burgerking en kfc.

We hebben ook nog de Subway, maar ik weet niet of die los staat van die 35.

Natuurlijk hebben we dan ook nog heel veel restaurantjes van Italiaans tot Mexicaans. 

Maar wat ik het leukste vind zijn de wagens langs de weg.

Dat vind ik echt iets van hier. Zo hebben we bijvoorbeeld de truck di pan.

Dat is een kar waar je vooral snacks haalt. Wat haal je er dan? Patat, broodje warm vlees, nasi, bami, softdrinks, alcohol.

Hotdogs kan je ook langs de weg krijgen.

Naast het rode hotdog huisje zie je een witte kar. Dat is dan weer zo'n truck di pan.

Maar speciaal voor de vrouwen die aan de lijn denken (alleen denken) en de rest die ook van fruit houdt is er de smoothiekar!

Wat een uitvinding! Je geeft aan welke smaken fruit je wilt, met melk of met water en hopekee shaken maar.

Ze doen er vers of bevroren fruit in. En als je niet oplet een schep suiker. 

Maar lekker dat het is! Daar betalen we dan 5 gulden voor. Dat is 2 euro. Daar kan je het nog eens voor doen.

Hopi bon, hopi lekker!

Niets gedaan?

Ik betrap mezelf er regelmatig op dat ik roep " ik heb bijna niks gedaan vandaag!"

Maar als ik er dan echt bij stil sta valt dat best nog wel mee.

Maar inderdaad, het is wel veel minder dan ik van mezelf in Nederland gewend was.

Het is gewoon waar dat je tempo hier daalt.

Niet omdat je lui wordt, maar omdat het veel te warm is om hard te rennen.

Maar als Erik dan thuis komt en vraagt hoe mijn dag was, is het nog heel raar om te zeggen dat ik maar twee dingen heb gedaan.

Ik blijf nog steeds lijstjes houden die ik het liefst in één of anders uiterlijk twee dagen weg gewerkt wil hebben.

Maar dat gaat gewoon niet. Je zweet je kapot nadat je gezogen hebt. Strijken is ook zo iets.

Dat kan je maar beter buiten doen, binnen is het niet te harden boven die hete strijkbout.

Alles kost meer tijd en energie. Je neemt vanzelf meer pauzes om bij te komen en wat te drinken.

En toch blijft het als "falen" voelen. Ik moet daar nog echt vanaf.

Maar ja, jaren rennen krijg je er blijkbaar niet in een paar maanden uit.

Ik vrees dat als ik eenmaal het Curaçaose ritme onder de knie heb ik ongeveer weer bijna terug ga.

Tegen die tijd is het zaak om je in Nederland dan niet zo gek te laten maken.

Of ik dat kan? De tijd zal het leren.

Stopcontacten

Oké, over Aqualectra heb ik al meer dan genoeg verteld. Maar nog niet specifiek over stroom.

Ja, wel dat de stroom nog wel eens kan uitvallen en dat dit vooral in de nacht niet fijn is vanwege de airco.

Maar we bezitten hier op het eiland verschillende soorten stroom. Nou ja verschillend, de stopcontacten zijn verschillend.

Je kunt in huis wel drie soorten stopcontacten hebben.

Een "normaal" Europese 220 volt stopcontact.

Een 110 volt stopcontact.

En dan hebben ze op Curacao ook nog Amerikaanse 220 volt stopcontacten die ze hier een Chineesje noemen.

Volgens mij zijn er zelfs nog meer soorten, maar wij hebben de eerste twee in ons huis. 220 dus en 110.

Als ik het goed heb is 110 eigenlijk geen 110, maar 127 volt. Ik heb al eerder geschreven dat natuurkunde echt niet mijn ding is. Ik ga er dan ook maar niks over vertellen, want dat kunnen alleen maar leugens zijn.

Ik probeer het bij de feiten te houden.

Het kan natuurlijk niet anders dan dat wij met onze meegenomen apparatuur verloopstekkers nodig hebben.

We hebben welgeteld 5 Europese 220 stopcontacten, dat is wat weinig voor een wasmachine, koelkast, tv, PlayStation, koffiezetapparaat en ga zo nog maar even door.

De meeste stopcontacten die wij in huis hebben zijn zo.

Dit is het 110 volt stopcontact.

We kunnen dit oplossen door deze verloopstekketjes te kopen.

Hier kan onze stekker in en dan doet ie het. Alleen dus op minder vermogen.

Zo heb ik bedlampjes die in Nederland wel aardig licht gaven, hier kan ik er geen boek boek bij lezen.

Ook koffiezetten duurt eeuwig en het strijkijzer wordt minder warm.

Koffiezetten doe ik dus op 220. Word erg chagrijnig als ik lang moet wachten op koffie!

Als je hier apparatuur koopt zorg je natuurlijk dat deze dan de juiste stekker heeft. 

Dit is dan zo.

Als ik het allemaal goed begrepen heb zijn de chineesjes dus weer wel 220 stopcontacten, maar dan Amerikaans. Die zien er weer zo uit.

Het is dus best een gehannes en uitzoekerij. Schijnt dat je bv 110 gloeilampen kunt halen die je dan weer in je eigen meegenomen 220 volt schemerlamp kunt draaien.

Hier houden we ons nu mee bezig. In het andere huis hadden we heel veel 220 stopcontacten, daar was het geen issue. Nu is het even uitzoeken hoe en wat. 

Soms zit het mee

En soms ook echt niet.

Vandaag was zo'n dag, bah.

Vanmorgen begon het al. Ik werd staande gehouden door een politiewagen.

Ik ging ergens naar links waar dat volgens hun echt niet mocht!

Nu stikt het op het eiland van deze borden.

Duidelijk toch? Verboden te keren. Op vrijwel elk kruispunt staan ze.

Ze willen dat je eerst rechtsaf gaat, dan ergens in die straat keert en dan vervolgens voor sorteert bij het stoplicht naar links. Snap je? Ze hebben dus liever dat je ergens in een straat keert en weer terug rijd dan dat je bij het kruispunt 180 graden draait.

Oké prima. Ik hou me hier keurig aan de regels. Het verkeer is al onduidelijk genoeg.

Nu is dit bord toch niet hetzelfde als niet links af mogen slaan.

Maar deze dienders vonden dat het niet kon. Of ik mijn verzekeringspapieren, keuringskaart en rijbewijs bij me had. Had ik allemaal, dus daar hadden ze niets op aan te merken.

Ik vroeg ze wat ik fout had gedaan. Nou, je mag alleen maar links af als er ook een pijl in het stoplicht zit of als er een voorsorteervak voor is. Mmmm, ik ken toch echt kruispunten waar dit niet zo werkt en waar je wel af mag slaan.

Het zal wel. Ik zeg maar niks. Ze hebben graag dat je stampei maakt of grof wordt, dan mag je lekker mee.

Ze hebben me een kwartier in mijn auto laten zitten. Alleen maar laten wachten.

Vervolgens kwamen ze terug met al mijn papperassen. Ze hadden er over nagedacht (een kwartier lang!!) en lieten het bij een waarschuwing.

Pffff, scheelt weer een hoop geld. Maar het stoom kwam zo langzaamaan wel uit mijn oren.

Ze konden hier geen bekeuring voor uitschrijven. Dat zeiden ze natuurlijk niet, maar dat is wel zo.

De overtreding moet natuurlijk in een wetboek terug te vinden zijn. Als er geen bord staat dat je niet links af mag of geen bord verplichte rijrichting mag ik links af lijkt mij.

Eind goed al goed, maar toch een hoop ergenis rijker.

Waarschijnlijk was het vandaag de dag toeristje of blanke pesten, want ik hoorde meer mensen klagen.

Wat is hier de lol van? Ga lekker boeven vangen, die lopen er echt meer dan genoeg.

Maar ja, als je dan zo'n dag hebt komt het niet meer goed.

Vanavond wilde ik pizza maken. Vanmiddag een pak pizzadeeg gekocht zitten er beestjes in!

Gatver, ik heb het al eerder gehad. Een soort torretjes zaten er toen in.

Kan je weer terug om nieuwe te halen. Ik ben maar naar een andere winkel gegaan. Wilde het risico niet nog eens lopen.

Vanavond dan pizza gemaakt, blijkt het te weinig deeg te zijn voor 4 man.

Ik was er klaar mee. Dan maar een broodje voor mij. 

Morgen weer een dag.

Een hoop speelplezier

Helaas voor ons, of misschien wel gelukkig is het droog gebleven.

Het onweren heeft zich niet doorgezet. Het is bij wat flitsen en in de verte donderen gebleven.

Een hoop honden en zeker ex straathonden zijn behoorlijk bang voor onweer.

En voor vuurwerk trouwens ook!

Het kan dan ook bijna niet anders dan dat er de dag na een fikse onweersbui oproepen op Facebook staan over honden die kwijt zijn.

Vandaag helaas ook. Op één of andere manier weten honden als ze heel bang zijn de kleinste kieren te vinden om te ontsnappen.

Ook Luna vindt onweer en vuurwerk maar niks. Gelukkig ging zij zich niet verstoppen, maar trok ze zich terug in haar mand. Ook lekker veilig.

Maar eens zien hoe we dat tegen die tijd met oud en nieuw doen.

De o zo heftige tropical wave heb ik trouwens ook niet gezien vandaag. Helaas geen spectaculaire foto's. 

Wat hebben we dan wel gedaan? Een Ping Pong competitie!

De eigenaren hebben een tafeltennistafel. Deze mogen wij gebruiken. En hoe leuk is dat!

Bloedfanatiek worden we ervan! Meerdere matches zijn gespeeld.

Puntentellingen fanatiek bijgehouden!

Filmpjes op youtube worden ter voorbereiding bekeken. Spelregels via Google uitgedraaid.

Nee, wij komen er wel.

Als we weer terug zijn in Nederland kunnen we zo meedraaien met de competities.

Gelukkig hebben we nog een jaar of wat om te oefenen.

Onweer

Vandaag hebben we het rustig aan gedaan.

We kunnen natuurlijk wel blijven rennen, maar moeten ook niet vergeten te genieten.

Dat hadden we onder andere voor vandaag ingepland.

Vanmorgen zijn we eerst naar Hato geweest om vrienden op te halen.

Zij kwamen terug van een welverdiende vakantie naar Costa Rica.

De verhalen waren zeer enthousiast, dus grote kans dat wij volgend jaar die kant op zullen gaan.

De kinderen hadden elkaar wel twee weken niet gezien dus werd er direct voor diezelfde middag nog afgesproken. Het huis en zwembad zijn goed gekeurd. Snap ik! Zo'n trampoline naast het zwembad vind iedereen tof!

Vanavond begon het te flitsen. Het schijnt morgen een regenachtige dag te worden.

We hebben namelijk "last" van een tropical wave. Geen idee wat ik mij daarbij voor moet stellen.

We zullen zien, foto's en een verslag zullen volgen.

Als het hier onweert kan er echt nog bliksem in apparatuur slaan. 

Het hoe en wat weet ik niet precies. Natuurkunde was op school nooit zo mijn ding.

Wat ik wel weet is dat als je geen inslag wilt al je stekkers uit de stopcontacten moet halen.

Dat hebben we dan ook maar braaf gedaan. 

Waar je apparatuur hier ook kapot van kan gaan is als de stroom is uitgevallen.

Aqualectra heeft wel eens problemen met de aanvoer en dan klapt hij eruit.

Is 's nachts heel vervelend want dan doet de airco het niet meer.

Het is ook vervelend voor de spullen die je in de koelkast en vriezer bewaard.

Heb je lang geen stroom dan zal er van alles overstuur gaan. Ook hier hebben we op gerekend.

In de vriezer liggen twee grote koelelementen. Valt de stroom uit dan hebben we een element voor de vriezer en een voor de koelkast. Kunnen we even vooruit.

Net als bij onweer moeten eigenlijk bij een stroomstoring ook de stekkers uit het stopcontact.

Als de stroom namelijk weer terug komt gebeurd dit vaak met een enorme stoot.

Kan ook niet alle apparatuur tegen.

Mocht er iets kapot gaan dan heeft klagen bij Aqualectra weinig zin. De klacht komt op de stapel met 1000 andere klachten.

Je kunt dus maar beter zelf preventief te werk gaan.

Bij deze dus gedaan. Wij zijn er klaar voor. Laat maar komen dat onweer.

 

Security

Bijna overal waar je komt staat beveiliging.

Denk aan de supermarkten en andere winkels, maar ook kantoren van Aqualectra en UTS.

Echt, op vrijwel elke straathoek vind je er wel één.

Sommige zijn bewapend, andere juist weer niet.

Sommige hangen er maar wat bij, andere hebben een duidelijk taak als portier.

Gisteren was ik bij een bank. Uiteraard heeft deze ook security.

Deze maakt de deur voor je open anders kom je er niet in.

Vervolgens zijn er in de bank weer allerlei regels. Dat je niet met een capuchon binnen mag komen snap ik. Niet fotograferen kan ik ook nog indenken.

Maar ik mocht er dus ook niet bellen. Nee, ik mocht mijn telefoon niet eens vasthouden!

Ik werd gebeld door Erik zag ik op mijn scherm. Ik dacht als ik hem nu even sms dat ik hem later terug bel. Nee, mocht ook niet. Ik moest de telefoon opbergen.

Zo zo goed beveiligd zal je nu denken! 

Forget it! Vorige week is er een bank overvallen door een "boze" klant.

Deze was dus binnen gekomen met het verhaal geskimd te zijn. Hij werd of was heel boos, bedreigde de medewerkers en ging er vervolgens met een buit van door.

Hoe kan dit vraag ik me dan af??

Ook hij heeft eerst voor de deur gestaan die vervolgens voor hem open is gedaan.

Hierna is hij dus stennis gaan schoppen en dat terwijl er een bewapende bewaker in de bank aanwezig is.

Die heeft niet geschoten stond er in de krant, want er waren te veel klanten.

Nee, de overvaller is zelfs ook weer naar buiten gelaten.

Ook toevallig gisteren is deze meneer aangehouden. Mocht even duren, als het goed is weten ze toch wie hij was, hij was immers klant bij de bank. 

Die security overal is dus een wasse neus. Maar ja, het geeft wel weer een hoop mensen een baan.

Ben der klaar mee

Ben het wachten en regelen zo beu. Bah!

Overal waar je maar komt om iets te regelen sta of zit je in de rij.

Echt waar, waar we in Nederland 10 mensen in een uur helpen zijn het er hier vier.

En dan is niet alleen het tempo om je van op te vreten, de houding die men tegenover je heeft is ook verre van klantvriendelijk.

Het is werkelijk ongelooflijk hoe het bij sommige instanties gaat.

Vorige week wilde ik bij Aqualectra het water en de stroomrekening op mijn naam zetten.

Na lang wachten was ik aan de beurt. Kon niet, want de eigenaar moest nog ergens tekenen en ik had het huurcontract niet mee.

Hallo, eigenaar moet tekenen? Die zit in Nederland. Kijkt ze me echt zo aan achter dat glas van ja dus!

Uiteindelijk heeft gisteren de makelaar voor ons getekent. Kijken of ze dat goed vonden.

Weer in de rij en wachten. Maar ja wel, ze ging akkoord.

Alles werd al kauwgomkauwend in de computer gezet. Het is wonderbaarlijk dat ze haar werk kon doen. Ze had me toch een lange fel gelakte nagels. Ongeveer zo, maar dan dus in allerlei kleuren.

Typen op de computer is dan natuurlijk ondoenlijk, dus elke letter werd met de achterkant van een pen ingetoets. Tja, dan duurt het even.

Was alles ingevoerd, toen moest ik naar balie 1 om mijn borg te betalen.

Daarna weer terug naar balie 3 waar ik mijn papieren kreeg. Alles is nu in orde.

Nu het volgende lachwekkende. Omdat de meter op eigen terrein staat moet ik zelf mijn meterstand opnemen en elke maand even bij ze langs gaan om dat dan door te geven. Dan kan ik ook tevens betalen.

Oja, ik kreeg ook nog een blaadje mee op welke dag ze dan willen dat je komt. Tuurlijk, ik had toch niets te doen en ben gek op wachten. Komt dus helemaal goed. 

Het heeft één voordeel (wat we dan ook maar als heel groot voordeel zien), omdat ik zelf de standen doorgeef is de rekening wel goed. Anders zouden ze een schatting maken en of je daar nou blij van wordt? 

Vlinders in de tuin

Op Curacao hebben we een bijzondere flora en fauna.

Er komen hier dieren voor die we in Nederland alleen in een dierentuin tegenkomen.

Dit heeft vooral te maken met de constante tropische temperatuur.

Één van de dieren die het hier goed doet is de vlinder. Natuurlijk kennen we ook vlinders in Nederland, maar die zijn kleiner en minder gekleurd.

Wie wel eens de vlindertuin in dierentuin Emmen heeft bezocht of de orchideeënhoeve in Luttelgeest weet wat voor prachtige vlinders er nog meer op deze aardbol te bewonderen zijn.

Beide locatie kunnen deze vlinders tonen doordat ze een plek hebben gecreëerd waar de luchtvochtigheid en de temperatuur hoog genoeg is.

Hier op het eiland is de temperatuur vrijwel het hele jaar constant.

We hebben hier dan ook hele mooie vlinders. Echt van die grote.

In onze tuin hebben we een boom die heel veel vlinders trekt. Geen gekleurde, maar allemaal witte.

We hebben er al wel een aantal gezien, maar er schijnt een periode in het jaar te zijn dat de boom helemaal vol vlinders zit.

Ik kan nu al van dat idee genieten! 

Het is een verademing om nu in een huis te wonen waar echt een tuin bij hoort.

Een tuin met bomen, struiken, gras en de daarbij horende dieren met hun geluiden.

Ons vorige huis had ook een tuin, maar dat was meer buitenplaats.

Het bestond alleen uit witte steentjes met hier en daar een plant. Persoonlijk vind ik dat veel te steriel.

Ik miste de geur van vers gemaaid gras, het horen van de krekels en de prachtige kleuren van in bloei staande struiken. 

Ik kan mijn hart helemaal ophalen hier, we hebben het allemaal. S morgens word ik gewekt door het gekwetter van de vogels en s avonds ga ik naar bed met het geluid van de fluitkikkers op de achtergrond.

Wat wil een mens nog meer!

Meeleven en medeleven

Mijn gedachten zijn meermalen per dag bij de slachtoffers van de ramp met het toestel MH 17.

Ondanks dat wij in een andere tijdzone leven probeer ik toch mee te leven door al het nieuws te volgen.

Dat betekent veel uitzending gemist kijken en verder alle nieuwsapps van de welbekende kranten lezen.

Het is mensonwaardig om mee te krijgen hoe er met de stoffelijk overschotten wordt omgegaan.

Jouw dierbare zal er liggen, dagenlang in een plastic zak totdat er een regering of leger toestemming geeft om ze weg te halen.

Het is goed om te horen dat er morgen een dag van nationale rouw komt.

Ook hier zullen wij om 10.00 uur plaatselijke tijd even stil staan bij al die gezinnen die vol enthousiasme een geweldige reis tegemoet gingen en nooit meer terug komen. Ook staan we stil bij alle achterblijvers die dit zullen moeten gaan verwerken.

Vandaag was ik al bij de Vertegenwoordiging van Nederland geweest.

Hier ligt een condoleanceregister wat je kunt tekenen. Dit is één van de weinige dingen die ik van hier uit kan doen.

Vakantieplan

Bij het woord vakantieplan denk je al snel aan ideeën om op vakantie te gaan.

Waar je naar toe zal gaan, wanneer en wat de kosten zullen zijn.

Hier op Curacao kent men ook het vakantieplan, maar dat is alleen iets heel anders.

Het is namelijk een activiteitenaanbod om in je zomervakantie te kunnen doen.

Er zijn meerdere instanties of verenigingen die iets aanbieden.

Zo zijn er beachclubs die een weekprogramma aanbieden waarbij je de hele dag onder de pannen bent.

Dat is niet het zelfde als een recreatieteam op een camping. Dat is vrijblijvend en ben je het zat dan ga je naar huis.

Bij dit niet, je ouders brengen je en je blijft de gehele dag het programma volgen. Of je nou wil of niet.

Je kunt je kind voor één week inschrijven of voor meerdere. Sommige bieden een ochtendprogramma aan, andere een hele dag.

Ik heb al een week helpen op de kinderboerderij gezien, een cursus windsurfen voor een week, een Hollandse spelletjesweek.

Genoeg te doen dus, al zijn onze kinderen al wel wat te oud voor deze plannen.

Toch is het goed dat het aangeboden wordt. Wie kent het probleem niet dat als het zomervakantie is je een oppasprobleem hebt? Dat hebben ze hier aardig opgelost. Al moet je uiteraard wel de portomonnee trekken. Een cursus windsurfen is €130.

Pech voor Storm

Tijdens alle voorbereidingen voor de emigratie naar dit eiland bedenk je van alles.

Je legt voors en tegens naast elkaar en bedenkt hierna hoe hier mee om te gaan.

Dit kan over hele simpele dingen gaan zoals neem ik een bepaalde kast wel of niet mee?

Maar het heeft ook best voor hoofdpijnkrakers gezorgd.

Één van die krakers was het meenemen van de huisdieren. We waren in Nederland in het bezit van Storm, poes en twee cavia's Bram en Boris.

We kwamen al snel tot de conclusie dat de cavia's niet mee konden. Niet omdat wij dat niet wilden, maar omdat ze niet ingevoerd mochten worden. Het was ons niet helemaal duidelijk hoe en wat, maar het leek ons verstandiger ze in Nederland te laten.

We hebben een prachtige plek voor ze gevonden. Ze wonen nu namelijk bij een grote cavia opvang in Friesland. Ze zijn daar gecastreerd en wonen in een groep. Ze hebben zelfs de mogelijkheid om heerlijk naar buiten te gaan. En, niet onbelangrijk, ze zijn nog steeds van ons.

We hebben ze namelijk ook direct zelf geadopteerd. Wij betalen dus eigenlijk daar hun opvang. 

Af en toe krijgen we namens hun wat te horen, ze hebben het uitstekend. 

Dat is dus een goede oplossing geweest.

Toen hadden we poes, die heeft ook wel voor hoofdpijn gezorgd.

Poes heeft namelijk epilepsie! In principe hanteren wij het motto " een dier heb je niet voor even, maar verzorg je de rest van hun leven! Maar, moet je een poes met epilepsie de stress aandoen om een reis van 10 uur te maken? En dan niet alleen de reis in een bench, maar ook nog eens in de herrie van een vliegtuig?

We hebben het gedaan en er geen spijt van! Natuurlijk hebben we in de rats gezeten toen ze na twee dagen de benen nam. Maar alles is helemaal goed gekomen. Was ze eerst op blue Bay voortdurend de hort op om salamanders te vangen, nu ligt ze meerendeel van de dag heerlijk binnen.

Ze is wel op onderzoek in de tuin, maar niet voor lang. Ze ligt nu weer als vanuits net als in Nederland gezellig naast je op de bank. Best bijzonder, maar we genieten er van. Wat nog bijzonderder is, is dat ze nog maar één keer een epileptische aanval heeft gehad en daarna niet meer! In Nederland brak er toch wel eens wat vaker een aanval door de medicatie. Hier dus niet! Fijn voor poes, maar ook fijn voor ons. Zo'n aanval is voor beide niet leuk.

En dan hebben we natuurlijk Storm. Over Storm twijfelde we helemaal niet. We hadden al gehoord en gelezen dat menig hond deze kant uit was gegaan, dat hoefde dus totaal geen problemen op te leveren.

Maar voor Storm is het hier eigenlijk het zwaarst! Hij heeft de pech dat hij al vrij snel na aankomst op het eiland karpattenziekte kreeg.

Dit is een ziekte die in Nederland niet voorkomt. Zodra je hier bent moet je direct beginnen met preventieve middelen tegen teken.

Dat hebben we dan ook braaf gedaan. Maar zelfs met anti teken middelen is de kans dus nog aanwezig dat je hond gebeten wordt.

Dan is het nog niet direct zo dat hij dan ook meteen karpattenziekte heeft.

Het is net zoals de ziekte van Lyme is Nederland, niet elke teek is ermee besmet.

Nu heeft Storm de pech gehad wel een besmette teek tegen gekomen te zijn.

In mei werd hij heel ziek. Waarschijnlijk was hij dat al veel langer, maar waren voor ons de symptomen nog niet helder. We dachten dat hij moeite had met de warmte.

Gelukkig waren we op tijd en kregen we bij de dierenarts een stoot anti biotica per injectie en een berg pillen.

Helaas is het dan niet zo dat ze volledig genezen zijn. En dat bleek ook wel.

Wij zagen Storm weer langzaam aan slomer worden. Weer in de mand blijven liggen als de rest op leguanenjacht was. 

Nu herkenden we de symptomen wel en hebben niet afgewacht, maar zijn dit weekend nog bij de dierenarts geweest om pillen te halen.

Opnieuw kregen we anti biotica. Nu in een hogere dosis.

We gunnen het Storm ook zo dat hij kan genieten van de tuin. Gelukkig zijn we er opnieuw op tijd bij!

Om het leed wat te verzachten krijgen ze allemaal maar wat vaker wat lekkers.

Soms maak ik een ijsje voor ze van water en frikandel.

Deze keer was het een kong bal met daarin smeerkaas. Zijn ze ook wel even zoet mee.

Dat zeg ik

Vanmiddag werd ik gebeld. Gebeld door een monteur/installateur van UTS.

Of het uitkwam dat hij vanmiddag langs kwam. Ja hoor, hoe laat heeft u in gedachte?

Nou, ik sta eigenlijk voor uw hek op dit moment.

Oké, ik kom het hek open doen. Tuut tuut, dat is snel.

Ik vertelde de meneer van UTS dat ik nu twee abbonementen had. Degene die hier in dit huis operationeel was is opgezegd. De ander moet nu naar hier verhuisd worden.

Hij kijkt mij zo eens aan en vraagt; "zijn allebei de aansluitingen van UTS?"

Yep. En deze werkt gewoon? Yep. En die moet ik er nu afhalen? Yep.

Hij is meteen naar kantoor gaan bellen, hij vond het belachelijk. Yep, ik ook!

Enigszins pist hangt hij op en vertelt mij dat hij het echt om moet zetten. Ik zei het toch.

Ik heb er nu inmiddels ook verhuiskosten voor betaald, dus kan ik het wel waarderen als het dan ook uitgevoerd wordt.

Meneer was niet blij, maar ging toch aan de slag. Een koud drankje doet wonderen

Hij is een tijdje buiten het hek bij een grote kast met bedradingen bezig geweest.

Daarna heeft hij binnen onder andere de routers omgezet.

Toen was hij klaar. Volgende week komt de volgende monteur, die is dan weer voor de telefoonleiding.

Hij was namelijk alleen voor het voorbereidende werk buiten. De ander moet het nu binnen afmaken.

We kunnen nog niet bellen. Wel internetten, dat is veel belangrijker.

Meneer UTS vertelde dat hij heel veel boze klanten tegen komt.

Nou, daar had ik nou echt geen beelden bij. Meent u dat nou?? Haha.

Maar, ik zeg verder niks. Ik ben zo waar binnen twee weken geholpen, heb nog steeds internet en heb tot op heden geen dubbele rekeningen, tot zo ver gaat het goed.

Oké, dat alles nu goed loopt heeft er ook wel mee te maken dat ik alles in persoon ben gaan regelen.

Niks bellen naar een helpdesk, gewoon persoonlijk dat werkt toch het best.

Het enige wat nu nog even spannend is, is of dat ik na 8 augustus geen rekeningen meer ontvang van het oude abbonement. We zullen zien.

 

En nu??

Toen ik gisteren mijn blog over Thea schreef was ik nog even in twijfel of het wel gepast was om mijn bericht met zoveel goed nieuws te plaatsen.

In mijn achterhoofd speelde toch die enorme ramp met het Maleisiëse toestel mee.

Moest ik mijn blog uitstellen? Door laten gaan?

Ik heb voor het laatste gekozen, mede doordat de inzameling ook alweer even geleden was en iedereen ontzettend nieuwsgierig was naar de eindstand.

Maar dat zegt natuurlijk niet dat die ramp mij niets doet!

We hadden eergisteren al het drama hier op Hato waarbij onschuldige gewonden vielen.

Ook allemaal mensen die zich hadden voorgenomen heerlijk te gaan genieten van hun welverdiende vakantie.

De mensen in het gecrashte toestel hadden dezelfde plannen. Genieten, ontspannen, bijkomen en nieuwe energie opdoen.

De getallen van het aantal doden krijgen gezichten. Foto's op internet van omgekomen gezinnen en nabestaanden die hun verhaal doen over de slachtoffers. 

Het is onwerkelijk wat er is gebeurd, maar wel de realiteit. 

Vooruit kijkend en denkend wil ik eigenlijk nog niet nadenken over de gevolgen hiervan.

Wat als dit toestel inderdaad uit de lucht geschoten is? Wie is hier verantwoordelijk voor?

Wat zijn de gevolgen hiervan? Komen er sancties? Zo wie zo zal er een beschuldigend vingertje gewezen gaan worden. Als dit maar wel naar de juiste gebeurd! Ik denk zelf dat de gevolgen drastisch zullen zijn als er geen juiste conclusies getrokken gaan worden.

Ik wacht het nog maar even af.

Onderwijl geniet ik van mijn nieuwe onderkomen, maar beseffend dat het leven heel betrekkelijk kan zijn! Carpe Diem!

En de eindstand is geworden?

Gisteren helaas geen blog kunnen schrijven.

Het internet lag er sinds 22.00 uur uit en was vanmorgen pas rond 11.00 uur in de lucht.

Maar, he dat is Curacao! Natuurlijk kan je bellen naar hun helpdesk. Maar dan krijg je te horen dat er inderdaad een storing is en dat ze niet weten hoe lang die nog gaat duren.

Heeft dus totaal geen zin. Gewoon afwacht

Gelukkig konden we aan het eind van de ochtend weer het net op en dat was maar goed ook!

Vandaag stond namelijk op de planning om het opgehaalde bedrag naar Thea te brengen.

Natuurlijk wist ze van mijn actie. Ze leest ook mee op Facebook.

Maar ze had totaal geen idee wat voor bedrag ik opgehaald had!

Vandaag was het zo ver en ben ik haar gaan verblijden met een groot bedrag.

Een bedrag dat namens heel veel vrienden, familie en bekenden, maar ook totaal voor mij onbekende mensen bij elkaar is gespaard.

Ik ben iedereen dan ook enorm dankbaar voor zijn of haar bijdrage!!!

Het bedrag is geworden:

Omgerekend in euro's is dat €418,61!!!

Daar kan Thea weer heel veel dieren van de straat de o zo nodige medische zorg bieden en ze te eten bieden.

Op dit moment heeft ze weer een aantal kittens onder haar hoede. Ze zijn nog wat bang en moeten erg wennen aan mensenhanden. Met heel veel geduld en zacht kattenvoer krijgt Thea het voor elkaar om ze tam te maken waardoor ze geschikt zijn voor adoptie.

Niet eerder dan dat ze natuurlijk gecastreerd of gestellericeerd zijn. O ja en voor de mensen onder ons die denken dat het allemaal een onbegonnen zaak is en toch maar een druppel op een gloeiende plaat, ook moederpoes is gevangen geweest! Zij is gestellericeerd en daarna weer uitgezet. Zo'n wilde kat is niet doende om te socialeren. Maar ze kan nu in ieder geval niet meer zwanger worden.

Namens Thea, iedereen ontzettend bedankt!!! 

Angstaanjagend

De hele dag was het hier gemoedelijk.

Lekker uitgepakt, dozen opgeruimd. De tuin werd onderhanden genomen door de tuinman enzovoort.

Vanavond hoorden we een heleboel sirenes. Echt het bleef maar komen en gaan.

Bij de eerste denk je nog "o zeker ergens een aanrijding". Bij de tweede denk je dat nog steeds.

Bij de derde en meer ga je toch eens kijken of er ergens op een nieuwssite al informatie over te vinden is.

En wat blijkt, het is nog erger dan gedacht, er was een schietpartij op Hato.

Hato is ons vliegveld.

Twee crimenele bendes hebben al een tijd lang conflict. Af en toe wordt er eens eentje dood geschoten.

Meestal 's nachts of bij diegene voor de deur.

Nu hebben ze mensen opgewacht op het vliegveld en ze vervolgens bij het hek bij de aankomsthal dood geschoten. Dit deden ze met een automatisch geweer. Helaas zijn er behoudens de twee dodelijk gewonde criminelen ook onschuldige toeristen geraakt.

Zie je het voor je? Kom je met je koffer net langs de douane, helemaal zin in een vakantie op dit tropisch paradijs, krijg je een paar kogels om je oren. Een bijzonder warm welkom.

Tevens stonden er veel gezinnen op het vliegveld te wachten of kwamen net aan.

Een groot drama dus met veel impact waar de komende dagen nog veel over gesproken zal worden.

Ook hier is het nu gesprek van de avond en volgen we de nieuwssites.

Dat het hier crimineel is, is bekend. Maar om mensen neer te schieten in zo'n drukke publieke ruimte gaat toch wel heel ver!

Even wat anders

Ik had voor vandaag wel weer genoeg dozen gezien!

Tijd voor iets anders. En wel, schoolspullen kopen met Maud.

De agenda en tas hadden we in Nederland al gescoord. Nu nog schriften en een etui.

We kunnen voor leuke eigentijdse materialen kiezen uit de Bruna en Mensings Caminada.

Het is de laatste geworden.

Dit is eigenlijk net zo iets als de Bruna. Je kunt er boeken, tijdschriften, schrijfwaren enzovoort kopen.

En natuurlijk een hoop schoolspullen. Eigenlijk dezelfde als in Nederland. 

We zijn goed geslaagd. Er moeten alleen nog wat schoolboeken uit Nederland komen en dan zijn we compleet. 

Gelukkig duurt het nog even voordat ze nodig zijn. Eerst maar eens lekker genieten van het huis en de vakantie!

Daar deden we het voor

Vanmorgen heel vroeg was Youri al uit de veren.

De deur ging open voor de honden en zie....

Een doldwaze Luna die samen met Tico als een malloot door de tuin ging.

Daarna heerlijk samen in het gras.

En zie hier, rollend door het gras. Dat is toch wel een teken van genot.

Met dank aan Youri voor de foto's! Op het moment van schieten lag ik toch echt nog op één oor.

Oja, Storm was ook buiten hoor, maar die ging meer zijn eigen gang.

En dan hebben we nog poes. Ook een bijzonder geval!

Gisteren heeft ze vanwege de verhuizing in het oude huis de hele dag binnen in de badkamer gezeten. 

In de namiddag hebben we haar opgehaald. Poes in een mandje doen is vragen om tijdelijke tatoeages, dat doen we dus maar niet.

Het makkelijkst gaat het als je poes gewoon op schoot meeneemt. Ze vindt haar weg wel.

En dat gaat ongeveer zo.

Op het middenconsol van de auto dus. Nee, poes wil niks missen van zo'n reisje.

En toen was daar weer het fantastische idee om poes een week huisarrest te geven.

Nou, poes is niet gek hoor.

Kijk nog eens goed naar de foto's van de honden. Zie je die kleine raampjes die je op een kier kunt zetten?? Je raad het nooit, nog voor ik mijn ogen vanmorgen open deed was poes ook al buiten geweest!!  En inmiddels ook weer binnen.

Het is en blijft een bijzonder exemplaar. De rest van de dag is ze af en toe buiten gaan kijken, maar heeft het grootste gedeelte van de dag liggen kijken naar Erik die een kast in elkaar zette.

Dat is kijkplezier van de hoogste orde. 

Verder wordt het langzaamaan meer huis dan opbergschuur.

Kan wat mij betreft niet snel genoeg gaan. Terwijl iedereen dan ook uitgeteld op de bank ligt ga ik nog even door. Ik zit wel over een paar dagen op die bank, als alles gedaan is. Eerder heb ik toch geen rust in mijn geraamte.

Moe maar voldaan

Eindelijk, eindelijk zitten we in ons nieuwe huis. 

Vanmorgen vroeg om 8.30 zouden we starten met sjouwen. Maar onze hulp met pick-up kwam te laat.

Echt Curaçaos, hij belde gelukkig nog wel even dat hij later kwam.

Vervolgens regende het vanmorgen behoorlijk.

Zal je altijd zien regel je een open pick up, het is immers vrijwel altijd droog op Curacao, gaat het precies vandaag regenen.

Gelukkig kwam na regen toch zonneschijn en konden we aan de bak.

We hebben 5 ritten gereden met 4 auto's waaronder die pick up. Alles is heel en droog overgekomen.

Hier vast een foto van onze ontplofte woonkamer. De rest volgt morgen.

Nu slapen, ben moe......zzzzz

Mannenhuishouden

In het nieuwe huis heeft een tijd lang een man alleen gewoond.

Hij zorgde voor het zwembad, de tuin, het betalen van alle rekeningen enzovoort.

Gisteren was ik even in het huis om het één en ander vast te regelen.

Oei, dat zag er echt uit als een mannenhuis. Hij zal vast zijn best gedaan hebben, maar dat was voor mij niet goed genoeg.

Ik hou van schoon en opgeruimd. Oké, opgeruimd komt straks wel, maar schoon moet nu!

Ik wilde mijn spullen er niet zo inzetten voordat ik alles gesopt, gezogen en gedweild had.

Vooral de keuken, oké is ook meestal het domein van de vrouw, heeft een metamorfose ondergaan.

Van grijs naar wit. Heb je wel waar voor je werk.

Maar afzien was het wel. Het is wel erg warm om je zo druk te maken. 

Ik zweette zo erg dat toen ik op mijn knieën zat ik weg gleed. Niet omdat de vloer nat was, maar mijn benen. 

Ik zou ook wel eens man willen zijn. Dan zie je al die troep tenminste niet, lijkt me heerlijk.

Waarom zien wij dat nou wel? En nog erger, waarom willen we het altijd beter?

Geen tijd om hier over na te denken. We moeten door.

Geroutineerd

Het is zo ver. We gaan weer verhuizen.

Alles wordt weer opnieuw ingepakt en alle meubels worden weer uit elkaar gehaald.

Het voelt alsof het vorige maand pas uitgepakt was.

We zijn er gewoon geroutineerd in geworden.

Ik heb wel eens uitgerekend hoe vaak ik in mijn leven al verhuisd ben. Schrik niet, de verhuizing naar Curacao was mijn 11de keer van huis veranderen. 

Zaterdag is het zo ver en vandaag zijn we maar eens begonnen met pakken. Ik heb al aardig Curacaoos bloed, ik maak me er niet druk om.

Wat vandaag niet ingepakt is komt morgen wel en anders halen we het volgende week nog wel op.

Nu scheelt het natuurlijk dat we niet echt een tijdsdruk kennen. Het huis is nog niet verhuurd, dus hoeven de spullen er ook niet extra snel uit.

Ook is de afstand tussen het oude en het nieuwe huis niet zo heel veel. Dat maakt dat je makkelijk een paar keer extra heen en weer rijd. Het is geen verhuizing van Den Haag naar Almere.

Zaterdag gaan we in ieder geval de grote meubels verhuizen. Het gaat op een echte Curaçaose manier namelijk in een pick up truck. Ik ben heel benieuwd, ik zal foto's plaatsen in het blog.

Poes zal weer aan een week opsluiting moeten geloven. Zal ze niet leuk vinden, maar is voor haar eigen bestwil. Poes heeft het enorm naar haar zin hier. Heerlijk buiten, diertjes vangen, chillen in de zon. Dat mag straks allemaal wel weer, als ze gewend is aan het nieuwe huis.

Voor de honden wordt het fantastisch, vooral Luna krijgt haar vrijheid weer terug. 

Oranje

De hele dag staat het eiland al in het teken van de wedstrijd die vanmiddag gespeeld zou worden.

Voor ons is de wedstrijd om 16.00, in Nederland is het dan 22.00.

Vind ik 16.00 uur toch een fijnere tijd. 

Overal zag je mensen in het oranje lopen en werd je als Nederlander aangesproken over hoe de wedstrijd zal verlopen. 

Gisteren was ik even in de Albert Hein. Daar stond zelfs een tv midden in de zaak met een aantal tafeltjes en stoeltjes er om heen. Op tafel stonden wat nootjes. Je kon zo aanschuiven. Niemand die het gek vond als je daar voetbal ging kijken.

Dat zal vandaag niet anders geweest zijn.

Ook bij andere winkels zie je dat ze het totaal niet uitmaakt dat ze aan het werk zijn. Overal hangt wel een tv. 

Mijn auto was vandaag naar de garage voor een beurt. Ook hier werd na 16.00 niet meer gewerkt maar werd er voetbal gekeken. Wel makkelijk dat ik om 15.00 mijn auto alweer kon ophalen.

Wij hebben vanmiddag een deel op het strand gekeken. 

Het was er druk en de tv's waren relatief klein. Alle stoelen waren al bezet zodat we achteraan stonden en weinig konden zien. Ze hadden niet eens een reservebank!

Tijdens de rust zijn we lekker weer naar huis gereden en hebben daar via de laptop die aangesloten was op de tv verder gekeken.

Als het dan te spannend werd kon je tenminste vluchten naar de keuken of het toilet. 

Vooral de penalty's waren zenuwslopend. Helaas heeft het Nederlands elftal het niet gered en mogen ze zaterdag nog een keer voor de derde en vierde plaats tegen Brazilië. 

Dat geeft een tweedeling op het eiland. Hier zijn ze eigenlijk voor beide landen, maar nu staan ze tegenover elkaar. Ach, het is maar een spelletje.

Jubelstemming

Ik ben in jubelstemming en dat is niet omdat Duitsland van Brazilië gewonnen heeft!

Nee, ik ben in een jubelstemming omdat heel waarschijnlijk alles met UTS rond is.

Vanmorgen waren we allen vroeg wakker.

Dat is meestal zo na een omschakeling in de tijd. We zijn door onze vlucht naar Curacao 6 uur in tijd terug gegaan.

Hierdoor raakt je biologisch ritme enigszins in de war en ben je dus de eerste ochtend vroeg wakker.

Na een rustige start kwam UTS weer in gedachte.

Ze zouden me terug bellen om een abbonement op te zeggen. Dat terug bellen hebben ze een keer gedaan, net voor ik naar Nederland ging.

Toen zeiden ze mij dat ik mijn huidige abbonement niet kon opzeggen voor februari 2015.

Toen ik opnieuw uitlegde wat de situatie was werd er gezegd dat ze zou gaan overleggen en dat ik weer terug gebeld zou worden.

Nou dat laatste is natuurlijk niet het geval. En onderwel heb ik nog steeds twee abbonementen.

Die van het huis waar ik ga wonen en die van het huis waar ik nu woon.

Omdat ik weet dat de administratie van UTS net zo snel is als hun medewerkers was ik er klaar mee.

Ik ga niet wachten op telefoontjes die toch niet komen. Nee ik ga zorgen dat het geregeld word.

Ik heb geen zin om maandenlang voor een dubbel internetabonnement te betalen.

Ik had al van alles bedacht wat ik zou kunnen zeggen en hoe het misschien op te lossen, maar het was niet nodig!

Ongelooflijk, ik had eens een medewerker getroffen die begreep wat ik wilde.

Ze herhaalde het nog eens. Dus dit abbonement wilt u verhuizen en de andere opzeggen?

Ik was sprakeloos, vergat bijna antwoord te geven. Ik moest het even verwerken, ze begrepen me!

De papierwinkel werd in werking gebracht. Velletje hier, handtekening daar.

Zes vellen papier rijker en 160 NAF armer liep ik UTS weer uit.

Misschien was dit wel de laatste keer dat ik hier liep, het zal toch niet! 

Het enige wat me nu nog kan overkomen is dat ze het abbonement van mijn nieuwe huis al afsluiten voordat het abbonement van ons huidige huis is verhuisd naar het nieuwe huis.

Ik heb de kinderen maar vast geestelijk voorbereid. Kunnen ze er rekening mee houden.

Gedaan

Ons verblijf zit er op, het is gedaan.

Tijd om weer naar huis te gaan.

Ons huis is hier maar ook daar,

Maar die van hier is nu even klaar.

We zijn heel Nederland door gereden

Zo hielden we iedereen tevreden

Hier een bakkie koffie, daar een bakkie thee

Overal waar we kwamen dronken we wat mee

We hebben gelachen, we hebben genoten

We hebben gekke dingen uit gevroten.

Er was een lach en een traan.

De vakantie is nu echt gedaan.

Spannend

Vandaag hadden we weer een volle maar leuke dag voor de boeg.

Vanmorgen zag het er nog niet naar uit dat het weer zou meewerken.

Dikke druppels vielen naar beneden, dat zag er niet goed uit.

Maar ja, we hadden wel specifiek voor vandaag afgesproken dus toch maar de kant van Duinrell uit.

De verdere ochtend bleef het miezeren. In de loop van de middag werd het droog. 

Dan is zo'n park toch ineens een stuk leuker.

Helaas bleef de rodelbaan dicht, dat was wel erg jammer. Ik had me daar stiekem wel op verheugd.

De jongens hebben zich uitstekend vermaakt. Genoeg te doen.

Maud is om 14.30 naar huis gegaan. Ons nichtje Anouk moest ook terug voor een generale repetitie voor turnen. Dat kwam goed uit, Maud kon meerijden en daar slapen.

Maud moest kiezen, of de gehele dag in Duinrell maar dan het voetbal niet af kunnen kijken of tussen door slapen en energie overhouden voor vanavond. Het is dus het laatste geworden.

Vanavond hebben we met z'n allen gekeken. Supergezellig en spannend!!

De kinderen waren helemaal in de stemming.

Dit was onze jongste supporter. Wel maar voor korte duur, daarna naar bed.

We hebben allemaal op het puntje van de bank gezeten en geen nagels meer over.

Na de verlenging had ik de hoop opgegeven. Penalty schieten is nooit zo weg gelegd voor Nederland.

Maar wonderwel zijn ze door het oog van de naald gekropen en weer een ronde verder.

Leuk voor ons, nu kunnen we nog een keer met z'n allen op Curacao kijken.

Passen en meten

Het is de hele vakantie al passen en meten. Niet omdat we gaan verbouwen, maar omdat we dagelijks de tijd op een goede manier willen verdelen.

We krijgen veel verzoeken binnen om te komen koffie drinken, lunchen, dineren enzovoort.

Heel leuk en natuurlijk ook heel fijn dat iedereen ons wil zien en spreken, maar het vergt nogal wat planning.

Het is namelijk niet alleen de agenda waarmee ik rekening moet houden, maar ook met een kind met Pheiffer. Een volle dag van 's morgens vroeg tot 's avonds laat geeft direct een terugval de volgende dag.

Dit maakt dat ik mensen ook wel moet teleurstellen. Ik probeer te plannen zonder tijd, zodat ik wat speling heb en per dag kan bekijken hoe de situatie is. Dit is nog niet makkelijk in een land waarin iedereen zo vreselijk op de klok leeft.

Vandaag had ik onder andere een eetafspraak bij mijn ouders. Maar eerst moest er nog wat kleding terug gebracht worden. En ja hoor, bij de primark. Mag ik dit even passen? Deze hadden ze niet in Almere, mmmm.

Afijn, kwamen we toch weer met meer terug dan wel ingeleverd hadden. Gelukkig zijn de prijsjes laag daar. 

Na het eten bij mijn ouders was de wens van de kinderen om ook nog even een momentje voor het bubbelbad in te passen.

Als je een hotelkamer met bubbelbad hebt moet je daar natuurlijk ook gebruik van maken. 

En wat een lol. Schuim tot halverwege de muur. Sneeuwvlokken door de badkamer, en daarna heerlijk bubbelen.

Nu maar proberen op tijd te slapen. Morgen een lange dag voor iedereen, maar specifiek voor Maud. 

We gaan met z'n allen naar Duinrell met alle neefjes, nichtjes, tantes, ooms, opa en oma.

Zoals het er nu naar uit ziet zal ik Maud in de loop van de dag naar het hotel brengen zodat ze nog even kan slapen. Ze wil de wedstrijd morgen namelijk ook niet missen, dus moet ze genoeg energie hebben om het tot minstens 24.00 uur vol te houden.

Dat zal nog niet meevallen aangezien zij inmiddels ook goed verkouden is geworden. We zullen zien.

Strijd

We zijn vanaf nu aan de andere kant van het land.

Zaten we de eerste periode vooral in het midden en noorden van het land, nu zijn we aan de kust.

Gisteren hebben we ingecheckt in het hotel waar wij de aankomende dagen zullen vertoeven.

Daarna naar mijn zus.

Langzaam druppelde iedereen daar binnen en werd het mooie Nederlandse zomerweer gebruikt voor een barbecue. 

Dat werd door ons zeer gewaardeerd aangezien wij op Curacao nog steeds geen barbecue hebben.

Ja ik weet het, ook de kinderen vinden het eigenlijk niet kunnen! Ik beloof beterschap, na de verhuizing gaan we op zoek naar een barbecue.

In de loop van de avond verhuisde we nog naar mijn andere zus.

Zij heeft het spel Colonisten van Catan in huis. Dat hebben we in het verleden heel vaak gespeeld.

Niets zo leuk om elkaar in te maken op een speelbord.

De strijd was heftig, familieleden werden ingesloten, genegeerd, geshockeerd, maar uiteindelijk kwam er een overwinnaar uit de strijd. Maud!

Daarna konden we rustig vertrekken naar ons hotel.

Klein berichtje

Vandaag hadden we rust ingepland. Al hoewel het een vakantie is voelt dat toch niet zo.

De afgelopen dagen waren van uur tot uur gevuld. Meestal vertrokken we om 13.00 nadat we allemaal uitgeslapen, gedoucht en gegeten hadden en kwamen we pas weer rond 23.00 uur thuis.

Leuk maar ook erg vermoeiend. En daarom vandaag even niets.

Alle boodschappen zijn gedaan, koffers puilen uit, de kersen zijn op, het laaste glaasje milk en fruit is voor morgen en dan... 

Vertrekken we voor vier dagen naar Den Haag. Ook die dagen zijn nu al ingevuld. Ik probeer nog wat ruimtes over te laten voor onverwachtse dingen, maar het net sluit zich steeds meer.

Maar ach, als het maar gezellig is.

Goed besteed dagje

Vandaag hadden we onze laatste dag in Dronten gepland.

Nog even wat laatste afspraken in kunnen plannen.

We begonnen vandaag in ons eigen huis. Hoe raar is dat.

Aan de ene kant is het huis van ons, maar aan de andere kant ook weer niet.

Ik vond het wel erg leuk om te zien dat de huidige bewoners hun draai volledig gevonden hebben en volop genieten in ons huis. 

Daarna had ik een afspraak op de oude school van Youri.

Een moeder van een meisje uit de klas van Youri heeft samen met de meester de kinderen verteld over Thea en het dierenleed op Curacao.

De kinderen hebben daarna het initiatief genomen om een inzamelingsactie te starten en van alles te gaan doen om geld in te zamelen.

Vandaag zou ik dat komen ophalen. Ik was zeer blij verrast, want het is de kinderen gelukt om in één week €70,05 op te halen!! Ik ben super trots op ze! Alvast namens Thea en de dieren heel erg bedankt!

Voor iedereen die nu denkt, o ja Thea daar wilde ik nog iets voor storten. Dat kan natuurlijk nog altijd.

Mail mij op steunhadoc@gmail.com, dan krijg je mijn gegevens.

Voor iedereen waarbij ik al langs ben geweest en die een bijdrage heeft gedaan, bedankt!

Ik ga nog niets verder zeggen over de eindstand, dat wil ik nog even geheim houden. 

Zodra ik weer op Curacao ben zal ik het Thea aanbieden en zal ik daarvan verslag doen op mijn blog.

Nog steeds hebben we niet iedereen gezien die we wilden zien, maar helaas de tijd is op!

Sorry voor diegene die ons niet gezien of gesproken hebben. Volgende keer beter.

Voor iedereen in Dronten/ Almere die ik wel heb gesproken of gezien, het was gezellig en tot volgend jaar.