Natuurlijk laten wij een aantal vaste items zien die je zeker niet mag missen.
De pontjesbrug is er één van. Verder hebben we oma over de Julianabrug gereden.
Jammer alleen dat ze nu net de kant van het uitzicht over Punda aan het asfalteren zijn.
Nu zag je de andere zijde van Curacao, de olieraffinaderij met al zijn pijpen.
Niet mooi, wel de realiteit.
Aan de Punda kant hebben we veel Nederlandse winkels. We moesten zelf even naar de Albert Hein.
Heeft oma met eigen ogen kunnen zien dat we eigenlijk alles hebben qua etenswaren.
Niemand hoeft illegaal hagelslag te importeren, staat hier gewoon in de winkel.
Scheelt je weer uitleggen bij de douane waarom je 10 pakken hagelslag bij je hebt.
We zijn ook nog even in de Bruna geweest en daarna naar de overkant naar de Jamin.
In Nederland hadden we de gewoonte om als de kinderen op schoolreis gingen een zakje snoep te scheppen.
Nu kan je de reis naar Suriname niet echt een schoolreis meer noemen, maar een zak snoep wordt nog steeds gewaardeerd.
Hierna waren we toch wel toe aan een lekker ijsje.
Wij als niet toeristen leggen ook de andere kant van Curacao uit.
Veel reisbrochures komen niet verder dan de handelskade en de mooie stranden.
Natuurlijk zijn die prachtig, maar beslaan maar een beperkt deel van Curacao.
Er is meer, meer in positieve maar ook in negatieve zin.
We vertellen over de armoede en laten de golfplaten huisjes aan oma zien.
Ook het afval is iets waar je letterlijk niet omheen kunt. Overal ligt troep!
Verder vertellen we over de gevaren in het verkeer en zien ook om ons heen hoe er gescheurd wordt.
Nu willen we niet iedereen afschrikken met onze verhalen, dus morgen maar weer de mooie kanten van Curacao.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten