Koningsdag Curacao

Vandaag was het dan eindelijk zo ver voor Curacao.

Wij mochten vandaag ook onze eerste Koningsdag vieren.

En dat is goed gelukt.

Het was een enorme drukte in Willemstad. Overal stonden auto's. En dan bedoel ik echt overal!

In de middenberm, op de stoep, langs de straat, je kon het zo gek niet bedenken.

We zeiden in de auto nog tegen elkaar dat ze hier blijkbaar geen overactieve parkeerwachters hebben.

En als ze die wel hebben redden ze het niet eens om alle auto's te bekeuren, dat zijn er veel te veel.

Gelukkig vonden wij een plekje van iemand die net wegreed op een normale parkeerplaats.

Hoefde ik ook geen risico te nemen.

Ik de stad was het gezellig druk.

Er was veel muziek, maar ook oud Hollandse spelletjes, marktkramen en natuurlijk de vrijmarkt.

De score van vandaag; twee stripboeken van Donald Duck, een leesboek van Suzanne Vermeer en een iPhone hoesje.

Valt reuze mee toch?

Youri heeft vooral genoten van de spelletjes.

Van de kop van jut tot spijker slaan.

Het was een geslaagde dag. 

En morgen, dan is iedereen nog een dagje vrij want dan is het de dag van de arbeid.

Vanmiddag hoorde we op de radio dat de overheid gaat overleggen om Koningsdag gewoon op 30 april te behouden. Wel zo lekker was het antwoord, anders waren de vrije dagen zo versnipperd. Eerst 27 april en dan weer 1 mei was in hun ogen niet handig.

Tja, ze weten het leuk te brengen en ik sta niet raar te kijken als het nog gaat gebeuren ook.

In ieder geval was het voor dit jaar nog bijzonder dat wij als enige het op de 30ste hielden.

Het was zelfs in Nederland op het NOS journaal.

Pre Koningsdag

Het was schijnbaar nog niemand opgevallen, maar zaterdag heb ik helemaal niets geschreven over Koningsdag!

Waarom niet? Omdat Koningsdag hier niet op 26 april, maar op 30 april wordt gevierd.

We hebben het dus nog te goed.

Alleen bij Albert Hein was afgelopen zaterdag al vrijmarkt.

Vraag me niet waarom zaterdag en niet morgen? Ik weet het niet, weet wel dat het best druk was.

Eigenlijk zijn ze hier heel uitgekookt.

Hadden ze het met Nederland mee gevierd dan had ze dat hier een vrije dag gescheeld.

De overheid in Nederland ziet een vrije dag als een economisch verlies.

Hier zien ze een vrije dag als een heerlijke dag waarop je kunt doen waar je zin in hebt.

Dus zonde om het op zaterdag te vieren, hier vieren we het morgen.

Voor de laatste keer op 30 april, dag dan weer wel.

Daardoor zijn er weer winkels (deels) gesloten en is het overal van alles te doen.

Zo ook de beroemde vrijmarkt en zijn er ja wel oud Hollandse spelen.

Vooral die in pietermaai schijnt leuk te zijn.

Ik weet het niet, we moeten het nog gaan ervaren.

Maar één ding kan ik alvast erg waarderen! Hier begint de vrijmarkt om 10.00.

Niks geen 5.00 's nachts een plekje enteren.

Rustig aan, poko poko.

De dag erna is het weer een vrije dag voor de Curaçaoënaars, dan is het namelijk dag van de arbeid.

Weer de winkels gesloten en weer liggen de stranden vol met genietende mensen.

Kunnen we in Nederland nog wat leren, of nou ja vooral de overheid dan met hun prestatiedrang.

Suriname

Vandaag eindelijk weer thuis na een zware maar super leuke reis. 

Het is super leuk geweest, zo heb ik mensen veel beter leren kennen en nog closer geworden met mijn vriendinnen. 

De natuur in Suriname is super mooi! Doordat het veel meer regent dan in Curacao is er een heel regenwoud ontstaan. Wij zijn met z'n alle naar verschillende watervallen geweest om daar lekker te zwemmen en genoten van super mooie uitzichtpunten. 

In de jungle heb ik onder andere aapjes en een slang gezien. Ook hebben we bij het strand in hangmatten geslapen om in de nacht er uit te gaan om schildpadden te zoeken, we hebben meerdere schildpadden gezien. Het was de tijd dat de vrouwtjes aan land kwamen om hun eitjes te leggen, we hebben 2 schildpadden eieren zien leggen. 

Verder hebben we ook veel lekkere Surinaamse hapjes gegeten en bij verschillende dorpjes op bezoek geweest. Bij een van de dorpjes hebben we schoolspullen en spelletjes gegeven, de kinderen waren er super blij mee. Als je bij zo'n dorpje bent besef je wel weer hoe goed we het hebben. Als je moet doortrekken door zelf emmers met water te vullen denk je er wel aan hoe handig het is als je gewoon even  door kan trekken en alles gewoon weg is. Ook weet ik weer hoe veel beter een warme douche is dan een douche met koud regenwater! Maar ondanks dat dat misschien wat minder was, was het een super leuke reis! Ik heb het super naar mijn zin gehad maar ben blij dat ik weer thuis ben!

Ik ga zo slapen maar eerst neem ik een douche, een warme deze keer ;-)

Bij de waterval, super koud water maar wel kei leuk !

Nog heel even stil

Nog heel even is het stil en vandaag is het zelfs extra stil.

Vanmiddag is Erik weer vertrokken naar een ander eiland. Hij zal pas woensdag weer terug komen om vervolgens zaterdag weer voor een week te vertrekken.

Dat betekent dat het stiller in huis is dan normaal.

Maar zonder Maud is het echt pas stil en dat is het al een tijd.

Morgen komt ze weer thuis na een lange bijzondere reis door de natuur van Suriname.

We hebben al wat contact gehad via whats app en we weten dat het goed gaat en leuk is.

Ze hebben getokkeld, gevaren, gefietst, gewandeld en nog veel meer.

Ik zal vragen of ze morgen of overmorgen het blog zou willen schrijven.

Als ik haar morgen in ontvangst neem zal ze vooral moe zijn.

Ze hebben lange dagen achter de rug met veel activiteiten.

Maar als ze weer bij gerust is zal de standaard Maud weer aanwezig zijn en dan bedoel ik letterlijk aanwezig!

Pubers hebben toch een bepaalde gave om voortdurend te kletsen, nadrukkelijker aanwezig te zijn dan anderen, meer was te produceren, meer te eten en meer stroom dan gemiddeld te gebruiken.

Maar dat nemen we allemaal voor lief, nog even en dan is ze er eindelijk weer!

Voor Youri zal het wel weer aanpassen worden.

Heel stiekem genoot hij er best wel van dat hij het rijk alleen had. Dat ik met hem alleen naar de film kon, alleen kon golfen en met hem overlegde wat er gegeten zou worden.

Ach, aan alles komt een eind. Om dit te "vieren" zijn we met z'n tweeën maar na de puppencursus bij de Mac geëindigd.

Helaas

Wat jammer! Ik had het nog wel zo gehoopt.

Nee, ik ging er eigenlijk gewoon van uit! 

Natuurlijk zou ik die hoofdprijs van de Staatsloterij winnen! Hoe zo niet?

O omdat er nog een miljoen anderen ook meedoen? Tsss, alsof zij kans maken, tuurlijk niet.

De hoofdprijs van de trekking van vandaag was 30 jaar lang €10.000 per maand gestort krijgen op je bankrekening.

Ik had al 30 keer bedacht wat ik er mee ging doen.

Had eigenlijk al bijna een reis geboekt, de reisbrochures lagen er al.

Maar helaas. Op mijn lot is hij niet gevallen. Nee, ik had niet eens het goede eindcijfer.

Jammer, dan maar blijven dromen.

Een speciale dag

Vandaag was weer een speciale dag.

Vandaag hebben we definitief getekent voor een ander huis.

Ik had natuurlijk al geschreven dat we zo nu en dan last van de isla hadden.

Alleen dat zo nu en dan is meer dan we hadden gehoopt en gedacht.

Het komt toch neer op ongeveer 1/3 van de week en soms zelfs 's nachts.

Dat is goed te doen voor een vakantie, maar als je er 3 tot 5 jaar in woont kan dat niet gezond zijn.

Omdat we wel graag in de buurt van school wilden blijven wonen is het een huis in Julianadorp geworden.

We zijn er heel blij mee! Het voelt goed, de woning, de verhuurders, de straat!

We hebben er helemaal zin in. We moeten alleen nog even geduld hebben omdat we nog een paar maanden aan dit huis gebonden zitten.

Tegen die tijd volgen er wel weer foto's.

Vanavond hadden we een concert van Trijntje Oosterhuis.

Een "intiem" concert in de openlucht met maar een beperkt aantal zitplaatsen.

Het was gaaf, wat kan deze dame zingen zeg! 

Wat ook grappig was, was dat je vragen mocht stellen aan haar. Het was allemaal heel relaxt.

Zelfs toen er een man op het podium ging dansen was het nog geen probleem.

In Nederland waren er minstens twee klerenkasten van mannen het podium op gekomen om je hoogst persoonlijk aan je oren eraf te halen en je de zaal uit te smijten.

Hier niet hoor, ze vond het nog leuk ook.

We hebben genoten. Op naar het volgende concert.

Genieten

Wat zijn we aan het genieten!

Genieten van de vakantie die nu gaande is, maar ook veel breder!

We wonen nu bijna 4 maanden op Curacao en ik moet zeggen dat ik er nog geen dag spijt van heb gehad!

Natuurlijk hadden we ons goed voorbereid en wisten we daardoor wel voor een groot deel wat ons te wachten stond. Maar toch, de theorie kan vaak anders lopen dan de werkelijke praktijk.

Ik had verwacht veel meer te missen. Dingen zoals mijn werk en de judolessen.

Maar eigenlijk kom ik er steeds meer achter dat ik een nogal hectisch bestaan had in Nederland.

Ik was mij daar wel van bewust, maar niet in staat er iets mee te doen.

Vooral het niemand willen teleurstellen is een grote valkuil van mij.

Nu alles achter is gebleven in Nederland besef ik mij steeds meer in wat voor bizarre situaties ik soms mij staande moest houden.

Elk weekend weer bedenk ik mij nu dat het heerlijk is om niets te moeten.

Soms was het zo dat ik op een zaterdag 's morgens nog op de mat stond voor een judotoernooi en dan 's middags weer aan het werk ging. 

Op deze manier werden regelmatig de weekenden gevuld. Ik deed het met liefde, maar deed mezelf ook tekort.

Nu ik er op terug kijk, kijk je er anders naar en kan je ook beter inzien waar het mis ging.

Ik weet nu beter! Ik ben 100% nu een leukere moeder dan in Nederland.

Ik krijg nu de kans om van ze te genieten, ze bij te staan en er voor ze te zijn.

Ik kan het iedereen aanraden om eens achterom te kijken!

Gestoomde bananen

Dat Curacao tot voor kort bij Nederland hoorde, wil nog niet zeggen dan de bewoners van dit Caribische eiland 's avonds aan de boerenkool met worst zitten.

De mix van volkeren en culturen die Curacao hebben aangedaan bepalen niet alleen de taal en de muziek van het land, maar ook het culinaire leven.

Op Curacao geniet je van de Creoolse keuken.

Op het eiland wordt niet veel verbouwd, daar is het te droog voor. Veel ingrediënten, met name groenten, moeten dus geïmporteerd worden uit Zuid -Amerika.

Wat natuurlijk wel altijd voor handen is, is verse vis. Verder zijn maïs, bruine bonen en bananen de belangrijkste ingrediënten van de keuken van Curacao.

Onze Curaçaose buurman heeft eigen bananenbomen in zijn tuin.

Deze zagen we al met de dag groter worden.

Vandaag riep hij ons om er een paar te geven. Het zijn bakbananen.

Hij vertelde ons dat we ze konden bakken (dat kennen we), maar we konden ze ook stomen.

We moesten ze dan eten met zout.

Nou, we hadden werkelijk geen idee wat we ons daarbij moesten voorstellen.

Een banaan met zout???

Nog geen 10 minuten later stond de buurman opnieuw op de stoep met gestoomde bananen.

Na de eerste hap genomen te hebben wisten we waarom je ze met zout moet eten!

Het smaakt namelijk naar aardappel, het heeft totaal niet de smaak van banaan zoals wij gewend zijn.

Moet eerlijk zeggen dat ik het niet zo vond.

De bananen die wij gekregen hebben gaan we bakken in olie, daar weet ik zeker van dat het lekker is!

Maar wie het niet geprobeerd heeft kan er ook niets over vertellen, zo is het dan maar weer wel.

Gek op korting

Helaas hebben we al weer afscheid genomen van onze visite uit Nederland.

De tijd is omgevlogen! Wat ging dat snel, maar dat is meestal als iets leuk is.

Oma en Arno hebben zich uitstekend vermaakt.

We hebben ze het een en ander van het eiland laten zien, maar oma had eigenlijk al genoeg aan ons.

Het maakte haar niet uit wat we gingen doen, ze was al lang blij dat ze weer in onze nabijheid kon zijn.

Het is beide zo bevallen dat de vervolgplannen al weer gemaakt zijn.

Ook Youri zal op zijn verjaardag "een pakketje" mogen ophalen alleen weet hij al wat het is.

Youri heeft nu tot en met 5 mei vakantie. Dat is nog eens een end.

Ook heeft hij deze week het rijk alleen, Maud zit nog steeds in Suriname.

Dat is een mooi moment om eens iets te gaan doen waar Maud niet zo'n zin in heeft.

We hadden bedacht te gaan golfen.

We wonen immers bij een golfbaan, dan moeten we daar ook maar gebruik van maken.

Nu wist ik dat dit aardig aan de prijs was/is. Maar wat blijkt, als lokal krijgen we korting.

Nou ben ik gek op korting, daar kun je me voor wakker maken!

Vorige week had ik al fikse korting bij het see aquarium met mijn sedula.

Nu was mijn sedula ook weer heel veel waard. Zo kon Youri nu gratis een emmer ballen weg slaan en moest ik wel €3,06 betalen. Kijk dat gaan we vaker doen voor zo'n prijs.

Het was best grappig om eens te proberen. 

Stond ik daar in mijn spijkershort. Ja, een lacoste Polo en een ruitjesbroek zal je mij niet in zien.

Maar zo ging het ook prima hoor.

Oogstfeest

Vandaag was het tweede paasdag.

In Nederland staat dit voor de gelovige onder ons in het teken van de opstand van Jezus.

Voor alle anderen is het een feest van eieren eten, gezellig samenzijn en genieten van je vrije dagen.

Hier op Curacao hebben we vandaag kunnen zien dat tweede Paasdag toch een hele andere betekenis heeft.

Hier is iedereen op tweede paasdag in de ban van het oogstfeest, de seú van Curacao.

Sinds 1976 wordt dit religieuze volksfeest gevierd.

De seú komt uit de tijd van de plantages, de landeigenaren en de slaven.

De tijd waarin landbouw het belangrijkste middel van bestaan was en mais voor de slaven de belangrijkste voedselbron.

In een indrukwekkende optocht trok vandaag een lange stoet Antilianen in prachtige klederdracht al zingend en dansend door de straten.

Jong en oud, rijk en arm, allen zijn eensgezind bij deze optocht die voor hen een hele geschiedenis uit de slavernijtijd meebrengt.

Tijdens de optocht zie je overal maisproducten. Verwerkt in de kleding of meegenomen als attribuut.

Dit staat voor de herinneringen aan het zware leven op de plantages onder de hete zon!

Deze optocht wordt gezien als de belangrijkste culturele manifestatie op het eiland.

Het was zeer indrukwekkend en laat je opnieuw stilstaan bij het slavenverleden.  

Foto's zijn van fotografe Bea Moedt. Zij maakte zulke prachtige foto's, daar kan ik niet aan tippen ;-)

 

Dagje uit

Nu wij gisteren gezien hadden dat de halve bevolking aan het kamperen is, dachten we dat dit dan een mooi moment was om naar het see aquarium te gaan.

We zijn de dag begonnen met een heerlijke paasbrunch.

Arno en Erik zijn daarna gaan geochachen en oma en ik zijn naar het see aquarium gegaan.

Goed gegokt, het was er heerlijk rustig!

Oké, ik ben een dierenliefhebber in vol ornaat en ben het niet helemaal eens met de dingen die ik daar zie, maar als oma niet kan snorkelen en ze hebben hier een boot waarbij je onder water kunt kijken is dat toch wel heel mooi.

Door de vensters van de boot konden wij verschillende soorten vissen zien die ondere andere hier in de Caribische zee zwemmen.

Ook zwom er een grote stingray (rog), zeer indrukwekkend.

Deze grote napoleonvis was ook machtig om te zien.

We hebben geprobeerd het aangeboden programma te volgen. Soms wat ingewikkeld als ze dingen uitleggen in het Spaans, Papiaments en Engels en het Nederlands vergeten.

Maar we komen er wel uit! Niet omdat ik alles zo goed versta, maar vooral omdat ik het programma nou al zo vaak gevolgd heb dat ik het ongeveer bijna zelf kan geven.

Alleen het voeren moet ik aan hun overlaten, maar de uitleg erbij zou van mij kunnen zijn!

Oma is weer helemaal op de hoogte dat ze niet in een schorpioenvis moet gaan staan en weet nu ook van de overpopulatie lionfish.

De hoogtepunten van de dag waren toch wel de zeeleeuwenshow en de dolfijnenshow.

Blijft mooi, ook na 10 keer.

We zijn heel wat dieren in het see aquarium tegen gekomen, maar er loopt en vliegt ook genoeg wat er niet woont maar net zo indrukwekkend is.

Wat dacht je van deze pelikaan? Netjes wachtend bij de show of er misschien een visje overblijft.

En de fregatvogel, ook een visjesdief. 

Nee, de natuur van Curacao is zo gek nog niet.

Camping Curacao

In Nederland hebben we zo onze gewoontes met Pasen.

We starten met een paasontbijt cq brunch en gaan daarna op pad.

De meeste attractieparken openen voor het eerst hun deuren en ook de meubelboulevard kan meestal wel rekenen op bezoekers.

Hier op Curacao hebben we geen attractieparken, Curacao is zelf één grote attractie!

En van meubelboulevards hebben ze nog nooit gehoord.

Wat ze dan doen?

Daar kwamen we bij toeval vandaag achter.

Ik wilde oma graag wat meer van het eiland laten zien door een ritje met de auto.

We reden richting Westpunt en zouden even stoppen bij playa Lagun.

Dat is ons meest favoriete strand. Dit omdat het mooi gelegen is, het er fijn snorkelen is met kans op schildpadden en over het algemeen lekker rustig!

Zo ziet dat er meestal uit;

Vandaag zag het er zo uit:

Het was net de camping. Overal stonden tentjes, tafels, stoelen. Er werd gebarbecued onder het genot  van een muziekje en de zon.

Niks mis mee. Maar ik was toch wel erg nieuwsgierig waarom ze hier stonden.

Was het een familiefeest? 

Nee, zo vieren de Curaçaoënaars Pasen! Eén van de kampeerders vertelde mij dat op alle openbare stranden nu gekampeerd werd.

Zij waren hier op donderdag komen staan en gaan maandagavond weer naar huis.

Het is niet zo dat iedereen elkaar kent, ze staan hier met hun eigen gezin of familie.

Ze nemen zelf alles mee totaal een eigen toiletgelegenheid aan toe.

Tja, dat is wel wat anders dan een doorsnee Nederlandse camping.

Ik heb hier geen speeltuin gezien, net zo min als een entertainment team. 

Hier zijn ze echt samen en vermaakt men elkaar.

Ik vond het er erg gezellig uitzien.

Vrolijk Pasen allemaal. En veel plezier bij de meubelboulevard!

Wetenswaardigheden

Als je aan Curacao denkt, denk je aan mooie witte stranden, palmbomen en de gekleurde huisjes.

Klopt allemaal, maar er is meer.

Een groot deel van de cultuur is gebaseerd op de slavernij van vroeger.

De slavernij is nog steeds een pijnlijk iets. Zeer begrijpelijk natuurlijk, want het was ook iets waar ik als blanke niet trots op ben.

Maar dat men nog steeds boos op het verleden is bleek wel toen oma en ik spraken over de feestdagen.

Wij liepen over de pontjesbrug en oma vroeg mij of ze hier dezelfde feestdagen hebben als in Nederland.

Dat is voor een deel zo en dat vertelde ik haar.

Ze hebben hier over het jaar genomen:

Carnaval (geen feestdag, maar wel een aantal vrije dagen)

Goede vrijdag, eerste en tweede paasdag

Koningsdag

Dag van de arbeid

Hemelvaart

1 pinksterdag, dus geen twee.

Dag van de vlag

Dag van de onafhankelijkheid

Kerst 

Oud en nieuw 

Ik vertelde oma dat op 10 oktober de dag van de onafhankelijkheid gevierd werd. Sinds 2010 is Curacao een op zich zelf staand land binnen het Caribisch Nederland.

Ik had al gezien dat er een oudere vrouw met ons opliep en meeluisterde.

Op een gegeven moment sprak ze ons aan. Het was een echte zuid Afrikaanse.

Ze wilde heel graag iets kwijt.

Haar voorouders zijn slaaf geweest hier op Curacao.

Meegenomen in een schip om hier voor de blanken te moeten werken op de plantages en in de zoutpannen.

Gelukkig is dat voorbij en kunnen zij nu ook vrij leven. Maar ze voelde zich nog steeds niet vrij.

Ze voelde zich totaal niet onafhankelijk.

Ze gaf daarbij het voorbeeld van een paar maanden geleden dat Willempie en Maxima hier waren.

De koning van dit land. Zo onafhankelijk waren ze dus niet, zij hadden niet gekozen voor een koning of voor een president. 

Het wordt ze nog steeds allemaal opgelegd. Nederland laat aan de ene kant Curacao zijn eigen boontjes doppen, aan de andere kant zitten ze er nog steeds boven op en is Curacao onderdeel van het ministerie van binnenlandse zaken.

De oude vrouw was niet boos op ons, maar zette ons wel aan het denken.

Persoonlijk vind ik dat iedereen die op Curacao komt moet weten van het slavenverleden.

Dit is een stuk cultuur en geschiedenis, maar maakt ook dat je begrijpt waarom je nog steeds als blanke niet gewaardeerd wordt.

Nu is het een beetje te vergelijken met het gevoel Nederland-Duitsland. De oorlog is al lang voorbij, maar Duitsers moeten ook eerst maar eens bewijzen dat ze aardig zijn.

Dat moeten wij hier ook. Hier zijn wij de "slechterikken" en moeten wij ons bewijzen.

Gelukkig is mijn motto " behandel een persoon zoals jij zelf ook graag behandelt wilt worden!" 

Daarmee kom je hier op Curacao een heel eind.

Ik vertrek

Als ik dit schrijf zit Maud in het vliegtuig samen met nog 14 anderen klasgenoten en 2 leerkrachten op weg naar Suriname.

De gehele dag heeft daar ongeveer voor in het teken gestaan.

Vanmorgen vroeg had Youri nog even de aandacht.

Hij moest zijn haar in "model" brengen voor crazy hairday.

Er is heel wat gel aan te pas gekomen, maar het resultaat was grappig.

Helaas mocht ik vanmorgen echt GEEN foto maken. Jammer, want vanmorgen zat het beter dan vanmiddag.

Maar bij deze dan nog wel de middag editie.

Na het paasontbijt en wat film kijken begon om 12.30 dan ook voor Youri zijn vakantie.

Hij is heerlijk vrij tot 5 mei. 

Maud was vandaag al vrij. Deze dag kon mooi benut worden voor de laatste inpakhandelingen.

Ik moet eerlijk zeggen, het viel nog reuze mee wat er mee ging.

Ik heb er zelfs nog een paar korte broeken moeten bij leggen, 3 vond ik wat weinig ;-)

Om 16.45 zaten we al aan de warme hap, want om 17.30 werden we verwacht op het vliegveld.

Zoals je al ziet had niemand er zin in en waren ze er echt niet klaar voor, haha.

Even nog een groepsfoto.

Alle meiden die meegaan.

De gehele groep.

Dag mam, dag pap en weg was ze. Nu hadden wij het nog royaal. We kregen nog een kus en een knuffel. En ook oma, Arno en Youri werden dag gezegd.

Er waren ouders die het met minder moesten doen.

Alleen even zwaaien had ook gekund, die optie zat er ook tussen.

Gelukkig zijn wij nog belangrijk in een puberleven. Al was het maar om deze reis te betalen.

Zin in morgen

Morgen is het zo ver, dan gaat Maud met school naar Suriname.

Van de week kregen we de paklijst binnen.

Na een snelle blik bleef mijn oog hangen op het volgende woord "regenjas"!

Nou heb ik veel meegenomen vanuit Nederland, maar ik was juist zo blij dat alles wat maar enigszins met regen te maken had in Nederland kon blijven.

En daar was ik vast niet de enige in, want al snel kwamen op de Facebookpagina "durf te vragen Curacao" meer hulpkreten van hulpeloze ouders. Waar vind je een regenjas??

Maar, we hebben een geweldige oplossing gevonden! Bij Albert Hein verkochten ze poncho's. 

Van die weggooi dingen die je maar één of twee keer kunt gebruiken.

Ik zie dat wel als regenjas. Probleem opgelost.

Verder hebben we nog snel wat kleine kadootjes gekocht voor de kinderen op het schooltje in het binnenland. Iedereen neemt iets mee, wij hebben schriftjes en stickers gekocht. Een vriendin van Maud zorgt voor de potloden en stiften. Zo is het kado compleet.

Morgen gaan we zorgen dat alles in de koffer komt. Zal nog niet meevallen. Een beetje puber neemt minstens de halve garderobe mee. Je weet nooit wat je allemaal nodig hebt toch?

We zullen zien. Maud heeft er zin in. 

Youri heeft ook zin in morgen, maar dan om een heel andere reden.

Op zijn school hebben ze morgen paasontbijt en crazy hairday. 

Voor het paasontbijt mogen de kinderen zelf meenemen wat ze lekker vinden. Dat wordt vervolgens buiten op een kleedje opgegeten.

Youri wilde heel graag kleine croissantjes met een knakworstje. Oké, doe eens gek met Pasen.

Vanavond om 21.30 hebben we dan nog maar even snel croissantjes afgebakken.

Ook Youri heeft er zin in. Morgen foto's van zijn crazy hair!

Toeristisch Curacao

Na jarenlang zelf de toerist uitgehangen te hebben is het nu extra leuk om onze gasten Curacao te laten zien.

Natuurlijk laten wij een aantal vaste items zien die je zeker niet mag missen.

De pontjesbrug is er één van. Verder hebben we oma over de Julianabrug gereden.

Jammer alleen dat ze nu net de kant van het uitzicht over Punda aan het asfalteren zijn.

Nu zag je de andere zijde van Curacao, de olieraffinaderij met al zijn pijpen.

Niet mooi, wel de realiteit.

Aan de Punda kant hebben we veel Nederlandse winkels. We moesten zelf even naar de Albert Hein.

Heeft oma met eigen ogen kunnen zien dat we eigenlijk alles hebben qua etenswaren.

Niemand hoeft illegaal hagelslag te importeren, staat hier gewoon in de winkel.

Scheelt je weer uitleggen bij de douane waarom je 10 pakken hagelslag bij je hebt.

We zijn ook nog even in de Bruna geweest en daarna naar de overkant naar de Jamin.

In Nederland hadden we de gewoonte om als de kinderen op schoolreis gingen een zakje snoep te scheppen.

Nu kan je de reis naar Suriname niet echt een schoolreis meer noemen, maar een zak snoep wordt nog  steeds gewaardeerd.

Hierna waren we toch wel toe aan een lekker ijsje.

Wij als niet toeristen leggen ook de andere kant van Curacao uit. 

Veel reisbrochures komen niet verder dan de handelskade en de mooie stranden.

Natuurlijk zijn die prachtig, maar beslaan maar een beperkt deel van Curacao.

Er is meer, meer in positieve maar ook in negatieve zin.

We vertellen over de armoede en laten de golfplaten huisjes aan oma zien.

Ook het afval is iets waar je letterlijk niet omheen kunt. Overal ligt troep!

Verder vertellen we over de gevaren in het verkeer en zien ook om ons heen hoe er gescheurd wordt.

Nu willen we niet iedereen afschrikken met onze verhalen, dus morgen maar weer de mooie kanten van Curacao.

Sponsor gezocht

Eindelijk gaat het beter met Luna.

Het is nu anderhalve week geleden dat ze geopereerd is en haar ontstoken baarmoeder vol pus verwijdert is.

Helaas kreeg ze 4 dagen na de operatie koorts en bleek ze er een buikvliesontsteking bij te hebben.

Er kwam nog een extra kuur antibiotica mee en ze mocht weer naar huis.

Maar waren we hiermee nog niet klaar.

Afgelopen vrijdag deed Luna niets meer. Niet eten, niet drinken, niet lopen, alleen maar liggen in een hoekje.

Mmm, daar gingen de alarmbellen weer. Opnieuw een ritje dierenarts.

Gelukkig woont ze vrij dicht in de buurt.

Er werd een echo gemaakt om te kijken of er misschien vocht in de buik zat, dan was er iets geknapt.

Gelukkig werd dat niet gevonden, maar helemaal zeker was het niet dus werd Luna opgenomen zodat er een paar uur later nog eens een echo gemaakt kon worden.

Hieruit kwamen geen andere waardes dan de eerste echo.

Omdat Luna nog steeds erg sloom was werd besloten haar toch maar een nachtje te houden.

Gelukkig ging het de volgende dag alweer een stukje beter en mocht ze weer mee naar huis.

Inmiddels krijgen wij bij de dierenarts al bijna een eervolle vermelding op de muur. 

Dit pand is gesponsord door S. Boerboom, haha. 

Nu hadden we afgesproken er een tijdje niet meer te komen. Leek mij voor mijn portomonnee toch echt beter.

Maar ja hoor, vandaag stonden we er weer. Gelukkig alleen niet voor Luna.

Nee, die is zo opgeknapt dat ze zelfs al over hekken springt om achter katten aan te gaan.

Nu stonden we er met een duif!

Tijdens het eten schrokken we ons wezenloos door een enorme knal.

Ligt er een duif voor apegapen op de grond naast de eettafel.

Hij leefde nog wel ondanks dat z'n ingewanden ongeveer aan mijn raam hingen.

We dachten dat hij na 4 stuiptrekkingen wel naar de duivenhemel zou gaan, maar nee.

Ja, wat doe je dan? Duif mee in een zak in de auto en op naar de dierenarts.

Ding dong, daar zijn we weer......

Of de duif het overleefd heeft weet ik nog niet, dat hoor ik nog. Zo niet, dan is hij in ieder geval op een nette manier uit zijn lijden verlost.

En niet onbelangrijk, dit keer kostte het bezoekje aan de dierenarts mij niets! Ook wel eens lekker.

Vrijwillig naar school

Youri is vandaag naar school geweest.

Nu is Youri over het algemeen anti school, dus is dat wat tegenstrijdig.

Nou klopt dat ook wel, het was namelijk niet zijn eigen school maar de hondenschool.

Youri is vandaag begonnen met de puppencursus samen met Tico.

Tico is immers het hondje van Youri. Wij vinden dan dat je niet alleen de lusten maar ook de lasten moet dragen, dus ga je met je eigen hondje de puppencursus doen.

Ook voor deze cursus werd de frikandel tevoorschijn getoverd.

En ja wel hoor, ook Tico is om te kopen met frikandel.

Oké, het was even in het begin wat lastig. De omgeving was eigenlijk een stuk interessanter dan Youri.

Maar na 5 minuten had Tico alles wel gezien en werd hij alerter naar de baas.

Baas ook weer blij anders sta je daar ook maar zo.

De laatste oefening was een hoogtesprong. Een beetje voorbereiding op behendigheid.

Dat was pas leuk. Voor Tico én voor Youri.

Ik zie hier een nieuwe hobby ontstaan! Wie weet......

Verlaat feestje

Afgelopen donderdag was Maud echt jarig.

Maar omdat wij al wisten dat die dag oma en Arno zouden komen konden we niet echt haar verjaardag vieren.

Dat wilde we oma en Arno maar niet aandoen na een reis van 9 uur met tijdsverschil.

Gisteren kwamen er al een aantal meiden op visite, dus vandaag het feestje.

Gelukkig hebben we in de relatief korte tijd die we hier wonen toch al een vriendenkring opgebouwd.

Het is erg fijn dat je al mensen om je heen hebt waar je het goed mee kunt vinden.

En erg fijn voor Maud natuurlijk dat je daardoor toch gewoon je verjaardag kunt vieren.

Met een vleugje Carribiën, dat dan weer wel.

De piñata mocht eindelijk opgehangen worden. Maud had er helemaal zin in.

Het ging toch minder makkelijk dan je denkt.

Bij de eerste keer slaan vloog de volledige piñata weg. Bij de tweede sessie lukte het wel.

De snoepjes vlogen rond en lagen tot in het zwembad.

Ach, als je maar lol hebt toch!

Unieke dag

Vrijdag 11 april was in meerdere opzichten een unieke dag.

Allereerst was het vandaag onze trouwdag. 17 jaar geleden gaven wij elkaar het ja woord.

Koud, winderig en bewolkt was het die dag. Dat kon je van vandaag niet zeggen.

Om dit heugelijke moment te vieren zijn we vanavond met z'n allen naar Punda geweest om bij plein café Wilhelmina een lekker hapje te eten.

Wat de dag verder nog uniek maakte was het uitkomen van een spel, een monopoly spel.

Er is lange tijd op gewacht. Vandaag was het dan eindelijk zo ver.

Er is een bordspel monopoly Curacao.

In plaats van de verschillende steden met straten zijn hier onder andere de stranden en verschillende bezienswaardigheden verwerkt.

Omdat het vandaag onze trouwdag was hebben we ons zelf het spel kado gedaan.

Nu nog een momentje vinden om het een keer te kunnen spelen.

Wat een verrassing!

Vandaag was het zo ver, de verjaardag van Maud.

Natuurlijk een belangrijke dag, maar dat was niet het enige waar we naar uitkeken.

Want wat de kinderen niet wisten maar wij al sinds november 2013, was dat oma en Arno vandaag zouden komen.

We hebben behoorlijk ons best moeten doen om het geheim te houden.

De dag zag er in eerste instantie vrij normaal uit.

Vanmorgen naar school met een doos snoep en vanmiddag een pakketje halen.

Dat was wat Maud wist.

We hebben zelfs de mentor van Maud in het complot moeten betrekken om te zorgen dat Maud eerder vrij mocht hebben.

Terwijl Maud op school zat waren wij al druk met de voorbereidingen en hielden de vlucht nauwlettend in de gaten.

Vanmiddag hebben we Maud opgehaald van school. Ze had een erg leuke dag gehad en van een aantal vrienden kadootjes gekregen waaronder een pot appelmoes, Maud haar stiekeme verslaving.

Op naar Hato. Ik had verteld dat ik via marktplaats wat gekocht had en dat dit via mijn collega haar vriendin hierheen gebracht zou worden.

Mooi verhaal, maar er klopte natuurlijk niets van.

Het duurde even voordat de passagiers de hal uitkwamen. Er kwamen wel vragen als "hoe weet ze nu wie wij zijn dan?" en " hoe ziet ze eruit?" 

Overal hadden we wel een antwoord op.

Totdat Maud oma spotte. Geweldig!!

Ze rende er op af en vielen elkaar met tranen in de ogen in de armen. 

Youri had op dat moment helemaal nog niets in de gaten, die hing ongeveer onderste boven in de balustrade.

Na hem even gewezen te hebben naar waar Maud was wist hij ook niet hoe snel hij bij oma moest zijn.

En toen kwamen ze erachter dat oma niet alleen was......

Haha, Arno was ook mee, maar liep iets meer voorop. 

Wat een geweldig verjaardagskado! Daar kan geen ander pakketje tegenop.