Vrijheid

De dagen zijn nog steeds niet anders. S morgens op pad met de honden, s middags iets oppakken wat nog gedaan moet worden naar aanleiding van de verhuizing en s avonds de administratie van rescue Paws. Op de app is het in de ochtend nog stil. Curacao slaapt dan nog, de drukte komt meestal na 15.00, maar dan ben ik zelf nog bezig. S avonds pak ik dan alle whatsapp en messengerberichten uit Curacao op. 

Gisteren was Erik wat eerder thuis dan gepland. Ondanks dat er eigenlijk genoeg te doen was, kozen we ervoor om samen wat leuks te gaan doen. 

We hebben nog geen moment gehad om bijvoorbeeld op zoek te gaan naar wat winterkleding. Überhaupt hebben we nog niets gedaan wat een stukje ontspanning was, los van het honden uitlaten. En dat honden uitlaten maakt nou net dat winkelen ook best nodig was. Ik kwam tot vandaag vrijwel na elke boswandeling met natte voeten thuis. Ik had geen schoenen meer die waterdicht waren. Toch wel handig als je door nat gras aan het banjeren bent. Wij hebben bataviastad in de buurt. Met onder andere een Columbia sport zaak met wandelschoenen. Modellen van vorig jaar, maar dat is echt het minste wat me kan boeien. Ik heb een leuk paar kunnen vinden. En een fijne ademende regenjas. Ook heel praktisch tijdens de wandelingen.

Het was erg fijn om is even wat anders te doen dan klussen of honden uit te laten.

Vandaag ook weer de dag begonnen met een wandeling in het bos. Elke dag een andere route. Het verveelt nooit. Nog niet tenminste.

Vanmiddag is eindelijk de band van mijn fiets gerepareerd. De fietsendrager die we van mijn zwager kado gekregen hebben staat nog ingebouwd achter in de garage. Hierdoor bleef de fiets eigenlijk maar staan. Vandaag is de band vervangen, eindelijk. Het geeft een gevoel van vrijheid. Niet dat ik niet weg kon, maar even een boodschap halen op de fiets kon alleen als Youri thuis was. Dan kon ik zijn fiets gebruiken. Nu kan ik keuze maken in welk vervoer ik gebruik, heerlijk.