Heerlijk even niets moeten (denkt hij), geen wekker, geen werk en alleen maar genieten.
Wat ga je dan zoal doen op een dag?
Zwemmen met de kinderen, tafeltennissen met de kinderen, boodschappen doen met je vrouw.
Tjonge, das nog een vol programma. Vooral dat laatste is toch best heftig.
Maar hij heeft zich er allemaal doorheen geslagen en zal morgen de dag ook wel weer doorkomen.
Maar daarna is het uit met de pret.
Deze vrouw heeft natuurlijk alweer een lijstje voor hem bedacht. Ja kom, we gaan geen twee weken op een strandbedje liggen.
Er moeten lijstjes opgehangen worden, nog een kastdeur in elkaar gezet worden, stelling uit het oude huis weggehaald worden. Meer dan genoeg te doen.
Ik kan uit ervaring vertellen dat klussen in de warmte niet meevalt. We zullen af en toe psychische steun bieden, een drankje brengen en een oooo of aaaa roepen.
Echt, we zullen niet zeggen "is die kast nou nog niet klaar" of "wanneer rij je nou naar het andere huis voor die stellingkasten?" Nee, we zullen heel netjes ons mond houden.
Ik weet niet voor wie deze twee weken nou erger zullen zijn. Voor Erik die allerlei klusjes moet doen of voor mij die alles eigenlijk gisteren al af wilde hebben maar niks zal gaan zeggen?
Ik zeg maar niks.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten