Dit was ook de eerste week dat alle clubjes weer van start gingen.
Ik rij nu twee keer per week voor Youri naar tennis en één keer per week voor Maud naar windsurfen.
Het scheelt al stukken dat de kinderen tegenwoordig op de fiets naar school gaan.
Dit is niet alleen maar in mijn voordeel. Maud heeft er ook haar voordeel van.
Doordat ze dit jaar vakken heeft moeten kiezen vallen er gaten in het rooster.
Dat zijn de momenten wanneer er vakken gegeven worden die zij niet heeft.
Op woensdag zijn dat zelfs drie lesuren achter elkaar. Nu ze zo dichtbij woont en op de fiets is kan ze naar huis komen, hier vast huiswerk maken en een broodje eten en daarna weer terug naar school.
Zo valt het allemaal best wel mee.
Youri had vandaag een dagje strand met zijn klas.
Alle andere klassen gaan volgende week op kamp voor één of twee dagen.
Groep 8 gaat dat pas aan het eind van het schooljaar. Dat duurt nog even. Om het wachten te compenseren zijn ze vandaag naar daaibooibaai geweest.
Mams had de tas samen met zoonlief ingepakt. Dat betekent dat ik overal aan dacht en Youri het in zijn tas deed.
Toen ik hem vanmiddag ophaalde had hij een rood verbrand hoofd. Heb je je niet ingesmeerd??
Nuuuhh, niet nodig. Toen kwam het verhaal dat een jongen uit de klas in een zee-egel was gestapt.
Ik zeg nog " gelukkig had jij je surfschoenen mee". O, die had ik niet aan hoor.
Ik was blij dat hij in ieder geval wel zijn surfshirt aan had, anders was hij helemaal verbrand geweest.
Pfffff, mannen!
Vanmiddag kwam Erik redelijk op tijd thuis. Gezellig, hij had zin in het weekend.
Het was toch weer even wennen om na de vakantie het ritme van 6.15 opstaan weer op te pakken.
We wilden de week eigenlijk lekker afsluiten door uit eten te gaan.
Helaas werd dat even anders. Telefoon, een spoedopdracht. Dag Erik.
Uiteindelijk hebben we met z'n drieën toch buiten de deur gegeten, maar eindigden we bij de Burger King. De kinderen zijn al net zo flexibel als wij. Gelukkig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten