We slapen er nog een nachtje over

Gisteren zijn we voor de derde keer afgereisd naar het dierenasiel.

Je kunt op zo veel manieren aan een huisdier komen.

De manier waarop wij geen huisdier zullen aanschaffen is door deze te kopen in een dierenwinkel!

We zullen op geen enkele wijze het broodfokken aanmoedigen.

Nu zijn er zo veel verschillende instanties die honden van de straat opvangen, daar kunnen we zeker terecht.

Maar laten we het asiel ook niet vergeten, ook hier zitten honden in hokken weg gestopt wachtend op een baasje.

Donderdag waren we er al eens langs gereden om eens te informeren naar hun fosters met pups.

Bleek dat ze ook een aantal leuke pups hadden zitten. Er was er eentje die wel heel schattig was, maar eerst bekeken moest worden door de dierenarts.

We zouden de volgende dag door de dierenarts terug gebeld worden of hij wel of niet mee mocht.

We werden niet terug gebeld en ook bij zelf bellen kregen we geen gehoor, dus zijn we maar weer die kant uit gereden.

Daar hoorden we dat de pup karpattenziekte heeft. Hij krijgt hiervoor wel antibiotica, maar was nog wel ziek.

We waren weer even het hok ingedoken en vonden de pup eigenlijk zwakker dan donderdag.

Het was al een mager ding, maar hij werd nu ook sloom. Één van de kenmerken van karpattenziekte in een ernstige vorm. Ook zagen we kleine bloedinkjes en nog steeds karpatten (dat zijn teken ) op zijn lijf zitten.

Triest, maar het voelde niet goed om deze pup zo mee te nemen.

Dat heb ik dan ook maar niet gedaan. Al hoewel je gevoel anders zegt hoor! Dat is heel moeilijk.

Je gunt zo'n ziek beestje het beste, maar weet ook dat als hij het niet overleefd je de kinderen een groot verdriet aandoet.

S avonds heb ik contact gezocht met vrienden van ons. Zij is dierenarts assistente en haar heb ik raad gevraagd wat te doen.

Het advies was toch om het niet te doen. Hoe sneu ook voor het diertje dat het waarschijnlijk niet gaat redden. Slik. Hoe ga ik dat Youri vertellen die graag deze pup mee naar huis wilde?

Maar even een nachtje over slapen.

De volgende dag toch maar verteld hoe het zat. Youri pakte het wonderwel goed op.

Hij had gelukkig ook nog andere leuke hondjes gezien, dus vond het niet zo erg om een andere te moeten kiezen. Gelukkig maar.

Dus weer op naar het dierenasiel. Maud mee, Erik mee en opnieuw bekijken welke hond ons komt uitkiezen.

Het was niet te doen. Ze zijn allemaal leuk. De één is schattig, de ander speelt zo leuk enzovoort.

Één voordeel, er kon nog niet gekozen worden want de dierenarts was er gisteren niet.

Een pup mag alleen weg als de dierenarts hem gezien heeft.

Aangezien de kinderen toch niet konden kiezen, kunnen ze er nu weer een nachtje over slapen.

Morgen gaan we wéér naar het asiel en vragen de dierenarts naar de gezondheid van alle pups.

Hierna zal er een keus gemaakt worden.

Morgen zien jullie wie het is geworden. Ik heb al wel zo mijn voorkeur, maar ja of die bepalend zal zijn??