woensdag 5 februari 2014

En weer wat geregeld

Vandaag stond weer eens in het teken van regelzaken.
Omdat zaken regelen hier een hoop tijd vergt, is het noodzaak het goed in te plannen.
Vanmorgen zou ik naar UTS gaan. Dat is een provider voor internet, telefoon en tv.
Omdat ik wel kon inschatten dat het even zou duren had ik ervoor gezorgd dat ik er 10.15 was.
Je zou denken dat ik dan wel om 12.30 bij school zou kunnen zijn. Niet dus, zie het verhaal hieronder.

Het was even zoeken waar de voordeur zat, maar jawel gevonden.
Binnen gekomen stond er een beveiliger in een uniform die alleen maar naar een bepaalde kant knikte.
Ik keek om en zag daar een mevrouw staan met een tablet in haar handen.
Goh, wat modern dacht ik nog. Ze vroeg me wat ik kwam doen.
Ik vertelde haar keurig dat ik een internetabonnement kwam afsluiten.
Hierna verscheen mijn naam op een bord en kon ik zo zien wanneer ik aan de beurt was.


Tjonge, wat modern. Ik schrok ervan, haha.
Nou, dat schrikken had niet gehoeven, want voor de rest ging het vrolijk verder op z'n Antiliaans.
Er waren twee baliedames, dus ik had nog hoop dat het redelijk snel zou kunnen gaan. Met de nadruk op kunnen. Één van de twee kreeg een telefoontje, is daar een tijd mee bezig geweest en is daarna papierwerk gaan doen.
Ondertussen kwamen er steeds meer mensen binnen en waren er na mij nog 9 wachtende.
Er was één bank voor twee personen, de rest moest staan. Ik dus ook.
Om 12.00 was ik nog niet aan de beurt, maar was het blijkbaar wel lunchtijd voor de dames achter de balie.
Zonder blikken of blozen pakken ze hun spulletjes en gaan eten. Nou ja zeg!
Gelukkig kwam er 5 minuten later een andere dame terug die het werk weer oppakte.
Ik voorzag al dat ik niet op tijd op school kon zijn, dus om 12.25 snel nog een sms'je naar Maud.
Ik was nu de eerstvolgende, zonde dus om weg te gaan.
Inderdaad was het dan eindelijk om 12.30 mijn beurt. Had ik netjes aan de dame met de tablet uitgelegd wat ik kwam doen. Denk je dat de dame achter de balie dit dan nu in één of ander systeem ziet? Ben je mal. Ze vraagt gewoon weer wat ik kom doen. 
Een nummertjes apparaat zoals bij de slager was net zo effectief geweest. Maar hè, weet je wel hoe ouderwets dat is!
Internet is aangevraagd, nu is het dan weer wachten wanneer ze het aan komen sluiten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten